![]() |
#1 |
![]() O bilmiyor. Nasıl bilecek ki? Konuşuyor, konuşuyor, konuşuyor. Konuşurken gözlerinin içine bakıyor, gülümsüyor. Gülerken gözlerinin içi de gülüyor. Eriyorsun. Susuyor. Bakışları uzaklara dalıyor. İzliyorsun. Tek bir kelime etmeksizin sadece onu izliyorsun. Arka fondaki umarsız melodiyi duyar gibi oluyorsun, aldırmıyorsun. Hiçbir şeyin anın güzelliğini, onun güzelliğini bozmasına izin vermiyorsun. Bazen elinden tutuyor. Herhangi bir ufacık temasta kalbin yerinden çıkacak gibi oluyor. “Hep böyle kalalım” diyorsun içinden; “Hep böyle huzur ver bana.” Haykırıyorsun. Ama o duyamıyor, susuyorsun. Kokusu o kadar güzel ki, içine çekmeye kıyamıyorsun. Elinde olsa burnunu yaslayıp boynuna saatlerce tenini koklayacaksın, belki de uyuyakalacaksın orada; ama olmuyor. Yapamıyorsun. Sadece hissediyorsun. Sadece seviyorsun. Hem de çok, çok seviyorsun. Az Sütlü Şekersiz
![]() |
|
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|