02-13-2009, 14:02 | #1 |
Bir Aynasın Sen Kırık Dökük
Bir aynasın sen Kırık dökük Her parçası bir anıyı gösteren Her parçası bin acıyı Bilirim seninde esmiş garipsi gönlünde Tiril tiril, bahar bahar sevdalar… Senin de sevdaların ilkbaharda başlayıp, Sonbaharda bitmiş Esince hoyrat rüzgarlar Sevenlerin terkedip gitmiş Oturmuş bir duvar dibine Başı eğik, gözü yaşlı Bakarsın öyle boynu bükük Sen ki, garipsin Toprağa benzer yüreğin Gelen çiğnemiş, geçen çiğnemiş Bir rüzgar kırmış dalını Bir acı Bahçe bilmemiş… Kimbilir umudun nerde? Hangi sevdaya vurgun yüreğin? Gönlünde hangi yangının izi var? Nereden gelip,nereye gidiyorsun? Soramam Bükme boynunu öyle garip Dayanamam… Gönlünde sevda sıyrıkları Yüreğinde oklar Bakarsın öyle garip Bir serce ürkekliğinde bakışların Bakışların ki, Derin ucurumlarda yalnız bırakılmış bir çiçek Bir ince sızıdır sızar aynalara her baktığında … Acılar çalsa da kapını Kanatsa da yaralarını ihanetler Yağmalanmış bir ömrün atlasında Kimsesiz de kalsa yüreğin Olmasa da,kendi kollarından başka Yüreğini saran. Ağlama Utandırma gözyaşlarını… Bilirim yüreklere de kar yağar Yangınlar içinde de olsa üşür insan bazan Sızlar ihanetin açtığı her yara İhanet görmüşse sevdiklerinden.. Bir kor gibi yaksada içini ihanet Bırak bir köşede kalsın yüreğinin acısı Gözlerinin hüznü bir gecede kalsın Yorgun bir yolcuda olsa umut, Mavi düşler taşısın rüyalarına bırak… Dokunma yaralarına Bırak kanasın kanadığınca… Al sana bir avuç güneş Isınsın yaralı yüreğin. Kurula ıslak kirpiklerini… Ürperip dursa da yüreğinde hüznün rüzgarları Kırılma, küsme Yılma, yıkılma, kahrolma Öten bir kuştur umut, en karanlık gecelerde bile… Al sana bir avuç umut Sarıl sarılabildiğince yaşama Ağlama Utandırma gözyaşlarını… Bir eskiciye bırakıp yüreğinin acısını… Sevinçler yükleyip yüreğinin terkisine Ardına bakmadan al başını git bu şehirden…
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|