AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

Bulutlar kapladığında ufukları, sana yazmak üzere oturdum.
Uzun bir zaman bir şey yazamadan yalnızca seni düşündüm.
Hasretin alev alev içimi yakarken şimşekler çaktı, gök gürledi, sonunda açıldı semanın göz pınarları.
Şimdi yağmur yağıyor buralara; ama sen yağmıyorsun içimdeki yangınlara…

Seni şimdi daha çok seviyor ve daha iyi anlıyorum anne. Yeşil yamaçlar nereden bilecek her gün yağan yağmurun kıymetini. Susuzluktan canı çekilmiş kurak topraklardan sormak lazım yağmuru. Gurbet ayazında üşümeyenler, ana kucağının tatlı sıcaklığını bilemezler. Cennet anaların ayakları altındaymış.
Öyle, ama bunu alışkanlığın ve ülfetin perdelediği gözler değil, ancak ayrılığın sillesiyle açılan gözler görür.

Anne her gece rüyalarımdasın, anla işte seni ne kadar özlediğimi. Sen de beni özlemişsindir. Hatta belki şimdi yastığımı kokluyorsundur. Yediğin lokmalar boğazına düğümleniyordur. Fakat ne ben üzülmeliyim bu gurbete, ne de sen… Aksine asırlar sonra yola koyulmuş sevgi kervanlarına evladını kattığın için şükretmelisin. Ben de şükretmeliyim hicret erlerinin içinde oluşuma. Bu hicret erleri gelinceye kadar buranın bozkırları varmış boynu bükük. Minareleri varmış Bilalleri yitik. Ve ağlama kaderi olmuş, gözleri kurumayan insanlar varmış.
Şimdi biraz ayrı kalmışız çok mu?

Doğrusunu istersen anne buraları biraz zorlu yerler. Yok oranın rahatı, konforu… Ne boyalı evler ne düzenli bahçeler… Ama sakın üzülme anneciğim, yıllardır aç olan ruhumu emziriyor bu yerler. Bunu görebilseydin, benim için her gün bu gurbeti dilerdin. Gurbet dediğime bakma anne, bu ayrılığa gurbet demek senin ve benim için…
Bu gurbet, buradakiler için vuslat demek, yıllar sonra başını yaslayacağı bir kardeş omzu demek.

Ne hasbiler var buralarda bilir misin anne, her nefeste cennet sofralarına ebede nimetler dizen. Yürürler gözlerinde ne yer altı, ne yerüstü zenginlikleri… Yürürler gönüllerinin kandillerini yakmak için. Ve bir mum gibi erirken etraflarını aydınlatmak için.

Ah anne, ben de onlar gibi olur muyum? ‘Neden olmayasın yavrucuğum, gülle iştigal edenin tenine gül kokusu siner.’ dediğini duyar gibiyim. Yine de onlardan olmam için dua et anne.

Öyle istiyorum ki, imanın tükenmeyen nuruyla ilimleri hallaç etmeyi. Ve Büyük Sanatkar’ın her çiçekten bal devşiren küçücük hizmetkarı gibi marifet peteklerini doldurmayı. İşte buna ulaşamama korkusu geceler boyu bitiriyor beni. Ve ben her gece dua ediyorum senin için, buralar için ve vatanım için. Bir de dünyanın dört bir tarafına giden muhabbet fedaileri ve onları gönderen Dertli Gönül’le, anneleri için. Derken saatler sabahı vuruyor. İştiyakla bekliyorum güneşi ve nihayetinde upuzun kışlardan sonra bu gurbet diyarlarına gelecek baharı. Anne Anadolu’nun bağrından tatlı bir esintiyle buralara gelenlerin iman güneşiyle kaç gönle bahar getirdiklerini biliyor musun?

Anne ben de birkaç gönle bahar getirmeye vesile olabilir miyim? Bunun için dua et anne, beni her özleyişinde ne olur dua et. Böylece gayesizliğin açtığı yaralarım şifa bulur ve hayatıma bir mana gelir.
Ve kader yoluma su serper de yeniden gelip dizlerine başımı koyabilirsem, Alla’a binlerce kez şükrederim.

Sağlıcakla kal anneciğim.

Ülkü Altın