05-15-2009, 16:16 | #1 |
Ölüme Dair...
Ölüm... Bazen insanlar ölümü bir kurtuluş olarak görürler bazende yaşamak için ölmekten korkarlar. Her solukta bir adım daha yaklaştığımız ölüm, kollarını açmış bizi beklemekte kavuşmak için yarenine ve bu müthiş kavuşma kaçınılmaz.. Bizde zaten ona kavuşabilmek adına her dakika koşar adım yol almaktayız. Herkes en nihayetinde bu biricik seveniyle kucaklaşacak ve bitecek hapsolunmuş ruhların özlemi... Ölüm bir hayatın sonlanıp yeni bir başlangıç yaptığı bir dönemdir. Ölüm sanıldığı gibi bedenin değil umutların toprak olduğu andır bence... Vee keşke herşey ölüm kadar güzel olsaydı ve bu konuda aklıma gelen ölüm denilince 'ölüm güzel olmasaydı, hiç ölürmüydü peygamber' sözüdür. Ana rahminden geldik pazara Bir kefen aldık döndük mezara ALLAH bir' demektense ecel teri dökerken, Ölüversem, beklenmez bir anda 'ALLAH bir' derken. Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü; Nefsim doymamaktan dünyaya küstü. Eser darmadağın, emek yüzüstü; Toplayın eşyamı, işim acele! Yeniden var oluştur ya da bir başka türlü oluştur bu Nice aldanmalardan sonra bir aşka dönüştür bu. Belki bir bahar akşamı yapraklarının ansızın dökülmesi Belkide hiç gelecegini düşünmediğin bir günün telaş içinde karşılanması Ama hepsinden ziyade en farklı günün istemesende yaşanması.... Ölüme dair söylenecek söz çok... Merakımı celbetti ÖLÜM sizce ne demek? ÖLÜM size neyi çağrıştırıyor?
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
05-15-2009, 16:34 | #2 |
Ölüm... 4 harften oluşan bir kelime .... Vurgulandığı zaman yürekleri titreten, bazılarına vuslatı bazılarına korkuyu hatırlatan kelimeye benzeyen bir cümledir adeta.... Ölüm! Ölümsüzlüğe varmak için bir geçiş Yokolduğunu sandığın anda ebedi varoluş.. Aslına dönüş, sevdiklerinden kısaca bir ayrılış (.......) |
|
05-15-2009, 17:04 | #3 |
(Yalçın abi güzel ifade etmişsin..Eline sağlık..)
Ölümü düşününce bazen kendimi bir girdabın içerisinde buluyorum. Tam bir girdap olarak tahayyül ediyorum. Ölüm ve sonrasını düşünüce bu girdap, git gide büyüyor beynimde.. Ölüm elbette bir yok oluş değil. Gerçek manada var oluşa giden bir yol.. Şu dizeler geldi aklıma.. Ölüm nefsin freni, ölüm çareler üstü. Ölüme çare bulmak yine ölüme düştü.. |
|
05-15-2009, 17:17 | #4 |
Ölüm bize ne uzak, bize ne yakın ölüm..
Ölümsüzlüğü taddık biz, bize ne yapabilir ölüm.. Ölüm tûraba karışmak.. Öze dönüş.. Tohumu toprağın altına koymalısın ki filizlensin.. Ölüm canların filizlenmesidir... |
|
05-15-2009, 17:42 | #5 |
Her şey bir yana nede derin bir konudur değil mi? İnsan bazen öyle dalıyor ki dünya işlerine İnsan bazen nefsine hiç ölümü yakıştırmıyor İnsan bazen kırılıyor.. Ama o birgün gelecek diyerek bakmak Her an ölümü düşünmek en güzeli. "Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm..." Erdem beyazıt ne güzel demiş .. ölüme hazırlıklı olmak lazım.. mümin ölümden korkmamalı bence.. Allahtan korkmalı.. ona göre bir hayat yaşamalı Bir dörtlük paylaşmak istiyorum içimdenden geldi:utandım: BENCE ÖLÜM VARSA HERSEY GERCEK,, GERCEK OLANI GÖRMEK GEREK,, EMANET HAYATA SAHIP CIKALIMKI AHIRETTE BIZE SEVAPLAR GEREK Çok derin bir soru bu. O anı zamanı Ancak RABBİM bilir. Ama ben duamı edeyim RABBİM hakkıyla ölümler nasip eylesin bize... Amin.Dua ile inşaAllah |
|
05-15-2009, 21:08 | #6 |
Benim için ölümü en anlamlı kılan cümleler şunlardır;
Bir sarsıntı tutar, ardından iliğe vuran bir soğukluk yayılır. Ansızın gündüz geceye döner, karanlık basar. Gökle yer arasında ne varsa rengini yitirir. Hayra alamet olmayan bir sessizliğe gömülür mekan. Hemen ardından teslimiyet bütün kasvetiyle çöker ve çaresizliğin genzi yakan kokusu alır her yanı. İşte o anda umut boğazda düğümlenir. Evet... An gelip çattığında, göğün gürlemesini yüreğinde hisseder kişi. Ve dehşetle farkeder, hep dağların ardına düşen yıldırımın bu kez oraya düşmediğini. Yaman bir vurgundur bu. Öyle ki, bütün tecrübeler dile gelse anlatmaya gücü yetmez. |
|
05-15-2009, 21:16 | #7 |
Bence Ölüm = Sonsuzluk
Ölüm insanın sevgilisine kovuştuğu andır tabi kişiden kişiye değişir ölüm.... mesela ömrü boyunca ibadet etmemiş kulluk vazifesini yerine getirmemiş birisi ölümden korkar sebepse Allahın güvenini boşa çıkarması ve kulluğunu yere getirememesinin suçluluğudur bu genelde inan ama gerektiğini yapmayanlarda olur inanmayan için sorun yok zatem ama gerekeni yapanlara baktığımızda ölümleri kendilerini hiç korkutmaz refiki âlâ olarak görürler ve ruhlarını teSlim ederler.... Ölüm sonsuzluğun kapısıdır o kapıdan rahat geçenlere ne mutlu... |
|
05-15-2009, 21:37 | #8 |
Gençlik... Gelip geçti... bir günlük süstü;
Nefsim doymamaktan dünyaya küstü. Eser darmadağın, emek yüzüstü; Toplayın eşyamı, işim acele! vakit çok erken derken bir elveda bile diyemezsin giderken paylaşım için teşekkürler |
|
05-15-2009, 22:22 | #9 |
YAŞAMAK İSTERKEN DELİCESİNE BUGÜNDE ÖLEMEDİM ANNE!!!
bence yaşamaktansa ölmek toprağa girmek daha güzel yaşayıpta ne oluyorki sanki... |
|
05-15-2009, 22:30 | #10 | |
Alıntı:
Zira bana sadece hayattan bezmiş bir insanın, ağzından bir anlık çıkan sözler gibi geliyor. Yaşayıpta ne oluyor sözü çok manasız desem inşallah kızdırmış olmam. Malum imtihan dünyasında, birşeyler ekip, onun karşılığını alma çabası içerisindeyiz herbirimiz...(En azından öyle olmalıyız).. Ölümü bir kurtuluş çaresi olarak görenler yok mu var elbetteki.. Ama bu bakış açısı, o haklı bakış açısınınkine benzemiyor kanaatimce.. |
||
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|