AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[selahattin_ay]

Biliyorum ki bu yazı, okurların yüzde doksanını rahatsız edecek ama ben ömrüm boyunca rahatsız edecek şeyler söylemeyi alışkanlık haline getirdiğim için bu konudaki fikirlerimi de saklamak gereği duymuyorum.

Günlük hayatımızda futbol çok ama çok önemli. Birkaç erkek bir araya geldiği zaman, iki cümle sonra futbol konuşulmaya başlanıyor.

İnsanlar küçük yaşta bir futbol takımı tutmaya başlıyor sonra da onun fanatiği haline geliyorlar.

Bu fanatiklik durumu, şaka, alay ve meydan okumadan başlayıp, adam öldürme çılgınlığına kadar aşırılaşabiliyor.

Ama işin tehlikesi bu değil.

Çünkü futbol ne de olsa bir oyun.

Bence asıl tehlike, küçük yaşlarda başlayan futbol takımı aidiyetinin, futbol dışına da kayması ve hayata karşı bir tavır haline dönüşmesi.

Türkiye�deki tartışmaların sertliği ve �düşünce�nin fanatizme dönüşmesinde, takım tutma alışkanlığının etkili olduğunu düşünüyorum.

Çünkü pek az kişi, arayan, soru soran bir beynin çabaları ile düşünüyor.

Zaman zaman çelişkiye düşen, tereddütlere kapılan, kendi kendine �Acaba mı?� diye soran, vicdan muhasebesi yapan ve temel sorulara cevaplar arayan insan sayısı çok az.

Çoğunluk, bir futbol takımı tutar gibi, gençliğinde bir düşünceye, bir çevreye, bir ideolojiye yamanıyor ve sonra dünyayı hep bu pencereden yorumlamaya çalışıyor.

Yani yüzde yüz haklılıklar ve yüzde yüz haksızlıklar söz konusu.

Oysa hayat böyle bir şey değil.

Böyle davrananlara da �düşünür� değil, �fanatik� denilmesi daha doğru olur.

Çünkü �düşünür�, dogmaları olmayan ama soruları olan insandır.

***

Zaman içinde bulunduğu kampı terk edip başka kampa geçenler de olabiliyor ama yeni çevrelerinde aynı alışkanlıklarını sürdürdükleri için hiçbir zaman özgür düşünmüyorlar.

Bu sefer de başka kampların militanları oluyorlar.

***

Kusura bakmayın ama ben bu tartışmaları ve böyle insanları ciddiye alamıyorum, uzaktan hazin bir gülümsemeyle izliyorum.

Bir futbol taraftarlığında normal sayılabilecek fanatizmi ve camiaya bağlılığı, hayatın diğer alanlarına taşıdıkları için bence birçok kişi amigoluktan ileri gidemiyor.

Ve düşünce dünyamız sert bir maç gibi, küfürlerle, çelmelerle, �geçirdik� haykırışlarıyla, kamplaşan gruplarla olduğu yerde sayıp duruyor.

Futbol keşke futbolla sınırlı kalabilseydi.


Zülfü Livaneli