09-14-2009, 03:50 | #1 |
Kalemim hep siyah
Kalemim hep siyah...
Bembeyaz kağıdım karanlık satırlara gömülüyor. Yazılanlarda ne bir umut, ne bir sevinç.. Ne bir şevk, ne bir istek var. Kalemimin altında dermansızca yatan kağıdım... Artık ne kalem darbelerine dayanabilecek güçte.. Ne yazılanlara dayanabilecek. Sâdece bekliyor ve biliyor... Ona sabır gücü veren tek bir beklediği var; ''Son nokta'' bir gün gelecek. Birgün belki de noktayı koyamadan bu kalemi tutan el düşecek. Ve her ayrılığın bıraktığı sancı son bulacak.. İşte o zaman karanlık satırlara gömülen kağıdım.. Ben toprağın altında da yalnızlıkla olacağım. Seni yalnızlığım da yalnız bırakacak... Sen ise, bana o karanlık satırları yazdıranlara ''neden?'' diye sorarsın.. Her ayrılığı yaşatanların ardından sâdece sustum kaldım.. Ben soramadım, sen sorarsın...
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|