AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[kübra]

Olay İngiltere'de geçiyor:

Yaşlı bir bey, sabah erken evinden çıkmış, yolda ilerlerken, bir bisikletlinin kendisine çarpması ile yere yuvarlanmış ve hafif yaralanmış. Sokaktan geçenler yaşlı beyi hemen en yakın sağlık birimine ulaştırmışlar.
Hemşireler, adamcağızın yarasına pansuman yapmışlar, ama 'biraz beklemesini ve röntgen çekerek her hangi bir kırık veya çatlak olup olmadığını inceleyeceklerini' söylemişler. Yaşlı bey huzursuzlanmış, 'acelesi olduğunu ve röntgen çektirmek için beklemek istemediğini' söylemiş.

Hemşireler merakla acelesinin sebebini sormuş. Adamcağız da 'karım huzur evinde kalıyor her sabah onunla kahvaltı etmeye giderim,geç kalmak istemiyorum' demiş. 'Karınızın, siz gecikince merak edeceğini düşünüyorsunuz herhalde' demiş hemşire. Adam üzgün bir ifade ile 'ne yazık ki karım Alzheimer hastası ve benim kim olduğumu bilmiyor' demiş. Hemşireler hayretle 'madem sizin kim olduğunuzu bilmiyor neden hergün onunla kahvaltı yapmak için koşuşturuyorsunuz' demişler.

Adam buruk bir sesle 'ama ben onun kim olduğunu biliyorum' ....

************************************************** *******
Bu öykü sevdayla arzunun farkını anlatabilir mi bilmiyorum. Veya sevginin ödülünün sevgilide değil insanın yüreğinde olduğunu anlatabilir mi? Veya birinin elini tutarken, birini sevdiğini iddia ederken ahlaksız şehvet arzularının peşinde koşan adamlara sevdayı ve sadakati anlatabilir mi bilmem. Mutlu olma arzusu peşinde koşanlara, sevgiyi mutlu edememek korkusuyla tartmayı öğretebilir mi acaba, veya aptal bir heyecanı paylaşmak değil de hayatı paylaşmak fikrinin peşinden koşmayı öğretebilir mi? Sevgiliden hayat istemeyi değil de sevgiliye hayat adamayı öğretebilir mi?...Neyse...Güzel bir öykünün bize anlatabileceği de aslında bizim idrak kapasitemizden fazla değil. Hayatı kurgulanmış bir öyküden daha mükemmel bir yaşayış çizgisinde baki kalabilmek dileğiyle, saygılar...