AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[кübLα]

Uzun zaman oldu varlığından bir haber alamadım Nerdesin şu an kimlerle ne yapıyorsun Aç mısın tok musun bilmiyorum Ruhum kim bakıyor sana kimlerle yatıyorsun kimlerle yaşıyor kiminle yaşlanıyorsun? Uzun zamandır bir boşluk var yanımda anlam veremiyorum Bilmiyorum sende benim kadar ruhsuz musun? Ağlarsam bir anlamı yok gülsem ifade edemiyorum Yetersiz, eksik ve yalnız görüyorum kendimi Aynaya bakan adamı tanıyamadığım sabahlar oluyor Güneş bana artık hiçbir şey ifade etmiyor Ya martılar boğazdan onlara her sabah ‘’merhaba’’ diyen olmuyor Ekmek atmıyorum denize onlarda en az ben kadar aç sana Meğer ne şanslı bir insanmışım Şimdi daha iyi anlıyorum değerini. Yokluğun bana sensizliği verdi Ne yapsam boş ne söylesem gereksiz ne dinlesem eksik sözler Nereye gitsem sen yoksun! Hayat bana nasıl bir ders vermeye çalıştı anlamış değilim Beni ruhsuz bırakacak kadar kötü bir ceza ‘’Ne yaptım’’ diye kendimi düşünmekten alamıyorum Bir arkadaş bir dost bir sırdaş belki bir sevgili bile olamadın sen Ben seni hepsinden çok sevmişim ki herkes evet herkes benim üzerimde seni arıyor Ben seni düşünüyorum geceler gündüzlerle farksız oldu Bazen uyuduğumu bile hatırlamıyorum Ruhum ve artık inan bana neden yaşadığımı bile bilmiyorum Varlığım kime faydalı yokluğum nerde eksik? Ben neden yalnızım ruhum? Ben buradayım ruhum senin beni unuttuğun benim seni hep hatırladığım yerdeyim Ben buradayım ruhum adını koyamadığım şehrin en karanlık yerindeyim Ve ben buradayım seninle olduğum zannedip olmadığım evimdeyim Sıkıntıdan eşyaların yerini değiştirmeye başladım Saçlarım uzadı yine Biraz da sakal bıraktım Ne kadar önem taşımışsın hayatımda O kadar büyük önem ki bu aslında beni taşımışsın içinde yıllarca Belki kaybettiğimiz birbirimizi tanıyamadığımız onlarca yıl boyunca Gittin gideli oyunlar oynuyorum kendime Yalan söylüyorum ‘’bir gün gelecek’’ diye Gözlerim artık varmış yokmuş seni görmedikçe Kulaklarım olmuş olmamış sesini duymadıkça Ellerim kimin umurunda sana dokunmadıkça Ben ruhum’u kaybettim sence yaşıyor muyum şimdi? Özledim ruhum seni özledim Yazdıklarını okuyorum arasıra Beraber çekildiğimiz filmde izliyorum bizi Gülümsemelerimde çıkan seni görüyorum resimlerde Ruhum uzun zaman oldu seni görmeyeli Yüzünü bir an bile aklımdan çıkaramadım Yüzün sevgim gibi her zaman kalbimde ve ben bu kalbi yerinden atmadım Hiç tanımadığım bir şehrin en tanınmış yerinde oturmuş seni düşünüyorum Senin için yazıyorum ve yaşıyorum Bugün seni gördüm ruhum ve dün gece rüyamda Artık söylemeliydim bunları sana Yoksa sen bunları bilmeden ben gidecektim bu şehirden Kim bilir belki de tanınmış bir şehre bir şiir gibi söylenip omuzlar üzerinde inan gidecektim Bir gün bunu sen hiç istemesen bile Ben kendimi yazıyorum Ben seni yazıyorum İstediklerimi Özlediklerimi Hissettiklerimi yazıyorum ruhum! Gözlerim kapalı resmini çizdim duvara tükenmez kalemle İçimdeki seni kim tükettirebilir ki ruhum Anla ne olur anla beni Ruhsuzum ... Ruhum.....