Sigaraya başlamak kolay, bırakmak zor.
Zehir bağımlılığı, el dudak alışkanlığı, psokolojik alışkanlık.
Zor ama imkansız değil...

Alkol, uyuşturucu ve kumar bağımlılığı...
İşte bunları insanın kendi kendine bırakması imkansız denecek kadar zor. Ancak hastanede, doktor kontrolünde yatarak kurtulma şansı var. Ama bu şartlar altında dahi kurtulma şansı % 5 – 10 kadar küçük bir oranda.

Önce olaya böyle yaklaşalım... İnsan sigarayı kendi kendine bırakabilir...
Örnekler, yani bırakabilenler pek çok.
Evet, zehir bağımlılığı var olayın içinde ama, daha çok ve en çok psikolojik bir mesele. Beyinde kati olarak olayı çözdüğünüz zaman bu iş kolay.
Yani sigara ile aranızdaki köprülerin tamamını bombalayıp imha edeceksiniz.
Dönüş umudu hiç kalmayacak...
Bırakma niyetiniz var, ama ben bu mereti bırakamam düşüncesini kafanızdan atamazsanız, bırakamazsınız.
Bıraktıktan sonra da, her an yeri hazır düşüncesini de silemezseniz beyninizden , her an yeri hazırdır, işiniz çok zor. Bırakır, bırakır sonra tekrar başlarsınız.

Demek ki ilk önce kendinize güveneceksiniz. Buna ben başladım, ben bırakabilirim düşüncesini benimseyeceksiniz.
Rahmetli babam, 50 sene içmiş ve bırakmıştı. Vefatından önce 5 yıl da sigarasız yaşamıştı.

Evet ben sigarayı bıraktım. 16 sene içtim. Günde iki paket içerken, ve her nefeste, dumanı ciğerlerimde 8 tur attırırken bıraktım.
Önce yaklaşık 15 defa denemiş ve başarılı olamamış ve tekrar başlamıştım.

1978 yılında 33 yaşımda sigarayı bıraktım. Çünkü genç yaşta sağlığımı olumsuz yönde etkilemeye başlamıştı. İşim gereği ortalama iki günde bir açık havada 8 saat kadar çalışıyordum. Sabahın erken saatinde temiz havaya her çıkışımda, temiz havayı ve oksijeni ciğerlerim kabul etmiyor ve öksürük krizleri geliyordu. Aralıksız en az yarım saat süreli ve öksürürken içim dışıma çıkıyordu. Ayrıca mide rahatsızlığım başlamıştı. İki üç defa gastrit krizi gelmiş, sancısını hiçbir ilaç geçirememiş ve sabahlara kadar kıvranmıştım. İki bardak çay içtiğimde midem yanmaya başlıyor ve ellerim titriyordu.

Kati bir kararla yola çıktım. Büyük bir dirençle, bir sene kadar kendi nefsimle mücadeleme devam ettim. Ve başardım. Eskisi kadar aramaz olmuş ve hayatımdan artık çıktı diye sevinmiştim.
Bir bayram sabahı ne olduysa birden bir olaya üzüldüm, efkarlandım. Gözüm bir şey görmedi ve sıkıntıyla bir tane yaktım...

Gitti bütün emekler boşa ...
Tekrar sevdalandım. Önce günde birkaç tane otlakçılıkla yakmaya başladım. Sonra tekrar paket aldım.
Eşim sigara kullanmaz.
Kendime kahrediyor, bir sene büyük emek ve mücadeleden sonra bu zayıflığımı kabullenemiyordum. Eşimden de tekrar başladığımı saklamaya çalışıyordum.
Ama ne mümkün ?
Sigara kullanmayan, sigara içenin varlığını teninin ve elbiselerinin kokusundan beş metre uzaktan anlar. Eşim de anlamış ve beni gözlem altına almıştı.
Bir bahar günü. Tarih 15 Nisan 1979 öğleyin yemek için eve geldim. Eşim birkaç söz söyledi haklı olarak. Zaten kendim de kendimle bir hesaplaşma halinde idim. Paketi ani bir kararla attım.
Ve YEMİN ETTİM ...

Ne o ? ...
Birden her şey kolaylaştı.
Eziyet, işkence ve sıkıntılar bitti.
SİGARA HAYATIMDAN ve RÜYALARIMDAN DAHİ GİTTİ...
Bir daha gelmemek üzere...

Şimdi artık yeri hazır değil.
Sigara içilen ortamlar beni çok rahatsız ediyor.
Evimize bir misafir gelse ve bir tek sigara içse onun kokusunu evden atabilmek için 3 gün evi havalandırıyoruz.
Açık havada yürürken önümde birisi sigara içse 5 metre uzaktan rahatsız olup yolumu değiştiriyorum...
Yukarıda söylediğim gibi, mesele psikolojik. Gönlünüzden ve kafanızdan def ettiniz mi iş bitiyor.
Kuvvetli inanç sahipleri. Yani Allah’a verdiği sözü önemseyenler için benim uyguladığım bu yöntem denenmeğe değer.

Allah yardımcınız olsun...

Bu illetten herkes kurtulur inşaAllah. Alışganlığın insanı sürüklediği en pis durum olarak görüyorum sigare içmeyi. Birde sigara bırakıldıktan sonra milletin ağzıda durmuyor habire ya fındık ya çekirdek vs gibi şeyler tüketiyor buda tuhaf görüntüye sebep oluyor.

****** ******

Bu yazının paylaşılması isabet olmuş. Son günlerde sigara değişik bir şey oldu ya. Her şeyiyle rahatsız eder oldu beni. Mesela çok sevdiğim bir yazarın-şairin-çizerin söyleşisindeyim. Nefes almadan dinliyorum saatlerce. Hayran kalıyorum. İşte bu dedirttiriyor bana. Sonra programın hemen bitiminde düşüncelerine hayran kaldığım bu kişiyi elinde sigara, içebileceği uygun bir ortam ararken gördüğümde her şey bitiyor. Sonuç büyük bir hayal kırıklığı.

Bu duyguyu ilk kez ağabeyim tekrar sigaraya başladığında bu kadar derinden hissetmiştim.

Uyuşturucu kullanan ya da içki içen insanlara nasıl acıyorsam sigara içenlere de o derece çok acıyorum artık.

Sigara karşı yoğun bir tepki oluşmuş içinizde, ama insan olarak mükemmel değiliz, illaki iyileştirilmesi gerekli bölgelerimiz oluyor. Birbirimizi bu yönde tamamlamanın aksiyon güzelliğide burda aslında , siz yinede değer verdiklerinizin zaafları ile karşılaştığınızda onlara acıma hissi ile yanaşın elinizden geldiği kadarı ile bu halleri ile mücadele edin.

Sigara da 10-15 sene içinde uyuşturucu madde işlmine tabi tutulacak

******* ******