Hıfzı Veldet Velidedeoğlu 'nun "Nakşibendi Cumhuriyeti" başlıklı bir yazısı yayımlanmıştı Cumhuriyet'te.

Yedinci cumhurbaşkanı seçilecekti; Adalet Partisi iktidardaydı ve cumhurbaşkanı adayı, " 12 Mart faşizminin İstanbul Sıkıyönetim Komutanı, emekli Orgeneral Faik Türün'' dü.

Org. Türün, sol görüşlü aydınları, yazarları, gençleri " komünist avı" yöntemiyle toplatıp, işkenceden geçirtmesiyle ünlüydü.

Ayrıca " Nakşibendi Tarikatı" nın sayılı üyelerinden biriydi.

Bu tarikat ne denli gelişip yayılmış ve "ordu" ya sızmıştı ki, Velidedeoğlu'nun dediği gibi, " Atatürk ordusunun içinden cumhurbaşkanı adayı bir orgeneral yetiştirmeyi bile başarmıştı"...

Eğer seçilirse de, laik Türkiye Cumhuriyeti bir tarikat, bir "Nakşibendi Cumhuriyeti" ne dönüşebilirdi.

Anımsanacağı gibi, doksanı aşan oylamayla bile cumhurbaşkanı seçilememişti; olaylar başka yöne sapmıştı.

Ama tarikatlar, sonuca bu denli hızla varılamayacağını anladılar; ağır ağır yayılmayı, kurumlara, eğitime sızmayı da içeren, başını Fethullahçıların çektiği bir yöntem geliştirdiler.

Bu yöntem gereğince AKP'nin içinde, yanında yer alındı; AKP büyüdü, güçlendirildi; kısa bir sürede Meclis'i, başkanlığını ve hükümeti elde etti. (2002)

Bu, bir bakıma sıkmabaşlı Bayan Erdoğan , Bayan Arınç yoluyla " yürütme" ve " yasama" nın " türbanlaşma" sıydı; yani ABD'nin bastırarak istediği " Ilımlı İslam Devleti" ne kapının açıldığının " simgesel" bir görünümüydü.

Bu hanımlar sıkmabaşlarıyla " yürütme ve yasama" nın tüm resmi düzenlemelerinde yer alıyorlarsa da, " sıkmabaş" ın (türbanın), Türkiye Cumhuriyeti'nin " Ilımlı İslam Devleti" ne dönüşümünün bir simgesi olabilmesi için, " Çankaya" elde edilmeliydi.

Kollar sıvandı; bilinen basın sıkmabaşı, karşı olanlara bile sevdirecek yazılarla örneğin E. Özkök 'ün (Hürriyet), T. Alkan 'ın (Radikal), " Tesettür Güzellemeleri" ile yolu döşemeye başladı. Bu boyutta, bu içerikte, sıkmabaş güzellemelerini dinci basında göremezsiniz...

22 Temmuz seçimlerinin sonucunda, iktidarı, Meclis'i ve başkanlığını yine AKP elde etti; ardından cumhurbaşkanı adayını açıkladı: Dışişleri Bakanı Abd-ullah Gül.

Destek çığ gibi yağıyordu; ama desteğin " şahı" CHP'den, Deniz Baykal 'dan geldi; cumhurbaşkanının eşinin " sıkmabaş" lı olmasının bir sorun yaratmayacağını belirtti.

Demek ki, onca yıl üniversitede, büyük bir özveriyle " sıkmabaş savaşımı" veren ve şimdi CHP'den milletvekili olan " öğretim görevlileri" boşuna savaşmışlardı; öyle miydi?

Bu öğretim görevlilerinin büyük katkılarıyla düzenlenen o tarihi mitinglerde milyonlarla birlikte, " Türban Çankaya'ya çıkamaz!" diye boşuna mı haykırmışlardı?

AKP'ye göre öyleydi ama.. CHP'ye göre de nasıl böyle olabilirdi?

28 Ağustos'ta A. Gül, Cumhurbaşkanı seçildi; Hayrünnisa - Abdullah Gül çifti Çankaya'ya çıkıp yerleşti.

"Sıkmabaş" bilindiği gibi, hem " dinselliğin" hem de " cinsel eşitsizliğin" bir " gösterge" siydi; böyle bir " gösterge", "laik" nitemiyle yan yana bulunamazdı; böylece Türkiye, " Ilımlı İslam" ı simgeleyen " Sıkmabaş Cumhuriyeti" ne dönüştü.

Son olarak Haşim Kılıç 'ın Anayasa Mahkemesi Başkanı seçilmesiyle " yargı" nın da " Sıkmabaş Cumhuriyeti" ne yakışır bir biçimde simgelenmesi sağlandı; Gönül Kılıç bu görevi tıpkı Hayrünnisa, Emine Hanımlar gibi örnek sıkmabaşıyla yerine getirecekti.

Üç gün sonra, Cumhuriyetimizin 84. yılına ulaşacağız; ne var ki böyle bir duruma düşürülmüş cumhuriyeti, özellikle de PKK terörünün dev bir acı yumağına dönüştürdüğü ülkede, bayram olarak kutlamak insanın içinden gelmiyor.

Zaten, " Sıkmabaş Cumhuriyeti" nin sürdüğü sürece, cumhuriyeti kutlamanın hiçbir anlamı olmayacak.


26 Ekim 2007-MERİÇ VELİDEDEOĞLU