Allah’ın sevdiği ‘’ veli kullarını ‘’ görmek pek mümkün değil. Çünkü onlar sıra dışı insanlardır. Ama aşağıda yaşadığım olayda ben böyle bir tereddüde düştüm.
Acaba gördüğüm kişi velî miydi, değil miydi.

Bundan 43-44 sene kadar önce 20’li yaşlarımın başındayım. İzmir’deyim.
Bir gün akşam yemeğinden sonra Gaziler caddesinde berberim var. Traş olmaya gittim. Ben sıramı beklerken iki berber koltuğundan birinde traş olan aynı yaşlarda olan genç bir kişi ile tanıştım. O berber koltuğunda ben misafir koltuğunda. Sohbete başladık. Hani derler ya. Kafalarımız sardı. Sonra traş sırası bana geldi. Sohbete devam ettik. Benim traşım da bitti: Sohbete devam ettik. Baktık olacak gibi değil, berberden çıktık, yakında, 24 saat açık sabahçı kahvesi var, orada devam ettik. Konularımız, tatlı sohbetimiz bitecek gibi değil.
Saatler nasıl geçiyor anlamıyoruz. Sigaralar, çaylar birbiri arkasına devam ediyor.
Vakit gece yarısını geçmişti herhalde, yakınımızdaki bir masada tek başına oturan yaşlıca bir amca ( bize göre o yaşta dedemiz yaşında biri ) seslendi:
--- Yanınıza gelip, sohbetinize katılabilir miyim ?
Hemen kalktık, buyur ettik geldi masamıza oturdu. Kısa boylu, tıknaz kaba yani kalın kumaştan bir elbisesi var. Temiz giyimli, nur yüzlü, sevimli bir ihtiyar.
Küçük bir kare masada olduk üç kişi. Sohbet devam ediyor ve gittikçe koyulaşıyor. Bir ara irkildim.
İhtiyar amca benim aklımdan geçen, fakat dillendirmediğim konularda bana, yanımızdaki üçüncü kişi anlamadan cevap veriyor.

Derken sabah yaklaştı. Dışarda günün ilk ışıkları göründü.
Ne o ? Sohbet ettiğimiz arkadaşla birlikte birden farkına vardık ki. Masamıza konuk olan amca birden yok olmuş ! Küçük bir masa etrafında üç kişi idik aramızda 20-30 santim mesafe var veya yok. Amca sessizce yok olmuş, gittiğini hiç farketmemişiz
Hani masallarda söylenir ya...
Bir varmış, bir yokmuş...
Yanımıza gelirken, selam verdi. Kalktık buyur ettik. Ama giderken birden yok oldu.
İnsan, 20-30 santim yakınındaki kişinin kalkıp gittiğini görmez mi, hissetmez mi. ?
İkimiz de görmedik, hissetmedik.
Biz böyle bir amcayı gördük mü, görmedik mi. Saatlerce sohbet ettik mi etmedik mi. ?
Tereddüt ettik, şaştık kaldık.
Derken belki de 12 saat süren o sohbet sonunda sabah oldu. Şimdiki gibi. Cep telefonu yok. Evdekiler, merak etmişler. Rahmetli babam hastane hastane beni aramış sabaha kadar. Meraktan perişan olmuşlar.
Biz iki yeni arkadaş da bu amcaya ne oldu ?
Gördük mü görmedik mi diye meraktan perişan olduk !...

...........................

Fason olanını gördüm.Evet biraz değişik oldu ama fason olanını gördüm ,ya da ben öyle düşünüyorum.
Yaklaşık 3 sene kadar önce benim de başıma böyle bir olay gelmiş ama sonun da hayal kırıklığına uğramıştım.Ev de yanlız olduğum bir akşam üzeri kapım çalınmış ve orta yaş civarların da ,en az benim boyum kadar boyu olan ,yapılı ,sakalı ak değil ama yüzü temiz biri yiyecek bir şeyler var mı diye sormuş ,ve kendi kendime acaba evliya mı diye içimden geçirmiştim.
Tabi memlekette 10 liralık kağıt parçası için adam öldürüldüğünü de gayet iyi bildiğim için bu nu da göz ardı etmiyordum.Kısa bir tetkikten sonra ,Allah'a şükür ki kendimizi rahatlıkla koruyabileceğimizin vediği güvence ile içeri buyur etmiş ,Allah ne verdiyse atıştırmıştık.Artık benimde ben de evliya gördüm diye anlatacak bir hikayemin olacak olması beni heycanlandırıyordu.Dini konulardan konuştuğu için üstelikte az ve öz konuştuğu için o nun ,benim gözümde evliya olma durumunun yüzdesi sürekli artıyordu.
Tek korkum sigara istemesiydi.Bu olduğu takdirde tılsım bozulacaktı.Hoş istesede bulamazdı çünkü zaten ben sigara kullanmıyordum.
Çünkü bir evliya sigara içmez ,içmemeliydi.Yaklaşık bir saate yakın bir fasıldan sonra Allah razı olsun diyerek kalkıp gitti.
Aradan bir kaç ay geçtikten sonra bir köprü başında o nu dilenirken görünce bütün hayallerim yıkılmıştı.Çünkü bir evliya dilenmemeliydi.Böyle bir şeye ihtiyacı olmamalıydı .
Benim düşüncem bu .Yanlış düşünmüyorum galiba.
Sonuçta genç yaşta evliya görme bahtiyarlığına kavuşma heycanı bir başka bahara kalmıştı.O da ömrümüz boyunca ne zaman olur ya da nasip olurmu bilemem.
Neyse bunu da böylece bu konu başlığı sayesin de paylaşmış olduk.

Böyle şeyler insaanın istemesi ile olmuyor.
Aniden ve bejklenmedik zamanda...

Paylaşımınız için teşekkürler. Selamlar......................................