Ben ne olacam peki, ne ilkim, ne ortanca, nede son.
Benden büyük iki, küçük dört kardeşim var

Bak bu hoşuma gitti

tesbitlerinin bir kısmı doğru
eğlenmeyi severim ama aşırıya kaçmamak şartıyla,herşeyin bir sınırı var
fakat sosyal olma konusunda ailede liderlik bende

tamamen bana uyuyor... son çocuk olmak güzel herkez seviyo sizi

ilk çocuğum evet doğru agresifim ya

ORTANCA KARMAŞIK

Ortanca çocuklar, kardeşler arasında en karmaşık özelliklere sahip olanlar. Ortanca çocuklar, ağabey ya da ablalarından çok farklı. Bu kişiler, bütün ilgiyi ağabey ya da ablalarının topladığını hissederken, küçük kardeşlerinin de bütün aile içi disiplin kurallarından kurtulduğunu düşünüyor.
Hiç de öyle düşünmüyorum

Bu da ortanca çocuğun daha az ilgi gördüğünü düşünmesine yol açıyor. Ortanca çocuklar diğerlerine göre daha ketum, düşünce ve duygularını açıkça paylaşamayan kişiler olarak yetişiyor.
Daha az ilgi gördüğümü düşünüyorum evet arada kaynıyorum işte, annem de ortanca çocuk seni anlıyorum der genelde bana o da hep arada kaynarmış

Ortancalar, ailede ‘‘özel bir yerleri’’ olmadığını düşündükleri için arkadaşlığa daha çok önem veriyor. İnsanların duygularını okumak ve uzlaştırmak konusunda yetenekli olan ortancalar, olayın farklı yönlerini görebiliyor.
Arkadaşlarım önemlidir tabi ama anneciğim ile babacığımın yerini kimse alamaz, büyüdükçe onlara daha çok bağlanıyorum İnsanların duygularınıda okuyabilirim, kendime bu konuda güveniyorum

Bağımsız ve yaratıcı özellikleri dikkat çekiyor. İlk çocuklar şirket yöneticisi olacak özellikler taşırken, ortanca çocuklar girişimci ruhuna sahip oluyor.
Yaratıcı ve girişimci olduğum ise tamamen yanlış tespit


Herşeye rağmen çok güzel paylaşım, ellerinize sağlık

Kardesler bizim ev mi farkli...
Ben en kucugum, butun cileyi bem cekiyorum...
Simarik filanda yetismedik...