Gizli değil, başta DTP çatısı altında toplanan politikacılar olmak üzere, bunların Avrupa’da özellikle de Almanya’da gruplaşmış siyasi uzantıları konumunda sözde gazeteci, köşe yazarı görünümlü Kürt PKK destekçileri dünya alemin terörist ilan ettiği, bu eli kanlı örgüte terörist diyemiyorlar. Bunların Avrupa’da olanları bırakın terörist demeyi aleni övgüler düzüp etki alanındaki gençleri PKK’ya katılmaya teşvik ediyor; hatta terör örgütünün kanlı bir saldırısını duyduklarında zil takıp oynamadıkları kalıyor.

PKK entelleri olarak adlandırdığım bu şahısların yukarıdaki tarif ettiğim tavırları, genelde siyasi platformlarda Türkiye’yi köşeye sıkıştırmayı adet haline getirmiş Avrupa’dakiler dahil olmak üzere, uluslar arası politikada ağırlığı olan pek çok ülke PKK’yı terör örgütü ilan etmesine rağmen böyle.

Gerçi PKK’yı terör örgütü ilan eden ülkelerin çoğu Türkiye aleyhine faaliyetler söz konusu olduğunda, aleni ya da el altından PKK’yı özellikle destekliyor denebilir. Evet öyledir ama iş resmi bir tavır almaya geldiğinde el mecbur bu ülkeler PKK’ya terör örgütü muamelesi yapmak zorunda kalıyorlar. Bu muamele - AKP iktidarının ve Abdullah Gül'ün dış işleri bakanlığını üstlendiği dönemlerde pek rastlanmasa da - özellikle Türkiye’nin gerektiğinde siyasal ağırlığını koyabilmesiyle çok yakından ilişkili. Ve gördük ki, terör örgütünün tutuklu elebaşı Suriye’den kaçmak zorunda kaldığında hiçbir ülke onu sahiplenemedi. Terörist başını en sonunda Türkiye’nin kucağına itelemek zorunda kaldılar.

Tam da bu noktada esas konuya dönelim.

PKK destekçisi yayın organlarına ve yandaş entellere (ki bunun içinde Almanya kökenli bir Avrupa Parlamentosu Milletvekili bile var) baksanız tüm dünya ülkeleri kafa kafaya vermişler “sözde önderliğe” komplo kurmuşlar…

Vay be gördünüz mü siz! Dünya alem birleşmiş Apo’ya ve Kürtlere komplo düzenlemişler. Başta kendilerini sonra Kürtleri, yerse önüne gelen herkesi buna inandırmak için ne taklalar atıyorlar bilemezsiniz.

Gerçi gizli ya da açık hem Türkiye karşıtı olup da hem de PKK’yı terör örgütü ilan eden ülkelerin tavrına bakıp sizin de kafanız karışıp “Yoksa adamlar haklı mı?” diyecek olabilirsiniz, neden, n’oluyor da bu ülkeler önce kendileri bu örgütü terör örgütü ilan etmekle yetinmeyip bir de bu PKK kalemşörlerine ve politikacılarına “PKK’yı siz de terör örgütü ilan edin ve örgütle aranıza mesafe koyun!” çağrısında bulunuyorlar?

Hiç kuşkusuz başta Avrupa ülkelerinin PKK’ya terör örgütü yaklaşımı genellikle Türk güvenlik güçlerine ve halkına karşı yaptıkları saldırılarla ilgili değildir. Bu tavır öncelikle PKK’nın kendi güvenliklerini tehdit etmesiyle, saldırılarda arada bir kendi vatandaşlarını da etkilemesiyle ilgilidir.

Terör örgütü ortaya çıkışından beri Kürt halkının desteğiyle Kürtlerin çıkarları için çarpışıyormuş propagandası yapmaktadır. Bu örgütün arkasındaki halk desteğinden ne anlamalı?

Kimi zaman korkuyla, tehditle, kimi zaman da propaganda ve gönüllü olarak bir şekilde militanlarını önemli ölçüde Kürt kökenli vatandaşlardan devşirdiğine şüphe yok.

Peki örgütün faaliyetlerinin ekonomik çarkı nasıl dönüyor?

İşte PKK’nın terör örgütü ilan edilmesiyle faaliyetlerinin ekonomik alt yapısını sağlayışı arasında çok yakın bir ilişki var. PKK ta baştan beri ekonomisini özünde Kürt halkının desteğinden değil de içinde Kürt etnik unsurlarının ağırlıkta olduğu başta uyuşturucu, insan kaçakçılığı, silah ticareti, her türlü sahtecilik, şantaj ve tehdit yoluyla haraç toplama, bu yolla elde ettiği paraları aklamaya yönelik ticari işler gibi, büyük bir mafya teşkilatı biçiminde yürüttüğü faaliyetlerden sağlamıştır. Kimi zaman bunu bizzat kendi yapmış, kimi zamanda örgütten bağımsız ortaya çıkmış Kürt mafyasıyla el ele vererek yapmıştır ya da bu mafya örgütlerini de tehditle kendi etki alanına sokmuştur.

Örgüt bu yollarla elde ettiği muazzam ekonomik gücü başta “örgüt ve destekçi ileri gelenlerini” beslemek, Kürt kökenli göçmenlerin yoğunlukta bulunduğu ülkelerde kamuoyunu etkilemek için kullanmaktadır, bunda önemli ölçüde başarılı da olmaktadır. Buna karşılık bir sorunları var ki, halen bunun üstesinden gelemiyorlar. Sorun da çok uzun zamandır örgütün faaliyet gösterdiği ülkelerdeki güvenlik birimleri ve gizli servisler PKK’nın kirli işlerinden haberdardırlar ve bunun kendi ülke güvenliklerini de tehdit ettiğinin farkındalar. Bu nedenle önceleri her ülke tek tek gerek gizli pazarlıklarla gerekse yargı ve polis gücüyle PKK’yı ve yan örgütlerini sınırlandırmak ya da “kendilerine zararsız” hale getirmeye çalışmışlar, fakat örgütün “uluslar arası gücü” karşısında sık sık zafiyete düşmüşlerdir. En sonunda çare olarak Avrupa Birliği'nin çoğu ülkesinde PKK’yı terör örgütü ilan etmek zorunda kalmışlardır. Bu sayede örgütün Avrupa’daki mafya faaliyetlerini sınırlandırmayı ümit etmektedirler.

Gelinen pozisyon şudur, PKK yandaşı politikacı, “düşünür”, gazeteci, yazar ve enteller şu nedenlerle PKK’ya terör örgütü dememekte ve örgütle aralarına mesafe koymamakta ya da koyamamaktadırlar:

1- Bizzat PKK-mafyası ve onun legalmiş gibi görünen (esasen para aklamaya yarayan) yan kollarından beslendiklerinden ya da en masumları bu legal yan kolların propaganda ve ekonomik olanaklarından etkilendiklerinden,

2- Örgütün hiyerarşisi içinde yer aldıklarından ya da örgütün onlara çeşitli manevralarla, kimi zaman tehdit ve göz dağıyla yükledikleri misyonu ret edemediklerinden,

3- Kimileri de gerçekten çeşitli dönemlerde yakınlarının ve kendilerinin devletten gördükleri kötü muameleye tepki olarak, uğradıkları haksızlığa karşı hak arama yetersizliklerinden örgüte yönelmekten başka çare bulamamaktan,

4- Şovenist duygularla, ruhsal yapı olarak etnik kökenlerine olan aşırı bağımlılıktan, alenen mafya ve terör faaliyeti içinde, felsefi açıdan boş, uydurma, kişilik açısından kaypak ve çıkarcı olsa da yazdıklarıyla, söyledikleriyle kendilerini aşağılasa, sövse de Apo gibi propaganda aracılığıyla şişirilmiş, efsaneleştirilmiş “Kürt önder kültü figürlerinin” etkisinden kurtulamamaları.

5- Kürt'ün Kürt'e propagandalarıyla kendilerini sarhoş etmeleri... kapalı bir etnik atmosferde bir birlerini yukarda saydığımız nedenlerle belli bir "dava"ya kolayca ikna edebildiklerinden; kendi dışlarındaki dünyayı da kolayca bu görüşlere inandırabileceklerini sanmalarından. Onlar kurnaz, alem aptal ya hani.

Ne var ki, köprünün altından çok sular akmış PKK mafyası ve yan örgütleri binlerce insanın yaşam hakkını ortadan kaldıran kirli bir tarih yazmaktan öte gidememiştir. Artık bunu değiştirmenin, tarihi yeniden yazmanın imkanı yoktur; Türk ve Kürt halklarının kardeşliği ve mutlu gelecek planları için bu kirli sayfayı kapatmanın zamanı çoktan gelmiştir; hem de bunu cesaretle Kürt'üm diyen vatandaşların kendi yapmalıdır.

Sırf aynı etnik kökenden geliyoruz diye teröriste terörist, mafya mafya deme cesaretini göstermeden omurgalı bir aydın veya politikacı olunur mu? Adil ve mutlu bir sosyal düzenin temelleri atılabilir mi?

milliyet blogdan alinti

eline sağlık selahattin kardeş güzel olmuş sen mi yazdın

yok abi oyle gezinirken okudum hosuma gitti ben de buraya attim ;) biz de o kapasite nerede ? ;)

entellerinide dantellerinide elime geçirmek istiyorum açıkcası.....