|
![]() |
#1 |
![]() Hasan yedi yaşında.
Kapının önünde oturmuş karpuz yiyor. O koca karpuz dilimi onun ellerine sığmıyordur, kara bir kuzu gibi kafasını karpuza gömmüş sularını bileklerinden akıtarak ısırıp, çekirdeklerini de bitirim bitirim dişlerinin arasından kaldırıma tükürüyordur. Bir şeyler düşünüyor olmalı o sırada. Ya bir mahalle maçını, ya jantları nikelajlı bir bisikleti, ya da kimbilir belki de sınıfta saçını çeken o yaramaz kızı. Aniden sokağa koşarak birileri giriyor, peşlerinde korkutucu kara kasklarıyla, elleri coplu polisler. Hasan korkup evin içine kaçıyor. Ama korkusuna rağmen yarısı ısırılmış karpuzu da elinden bırakmıyor. Polisler de peşinden giriyorlar Hasanların evinin avlusuna. “Terörist” Hasan’ın kendilerine “taş attığından” ya da “örgüt üyesi olduğundan” şüpheleniyorlar demek ki. O sırada içeride uyuyan babası oğlunun sesine uyanıp dışarı fırlıyor. Polislerle karşı karşıya geliyor. Oğlunun korktuğunu görünce çok hiddetlenmiş olmalı, polislere “ne yapıyorsunuz” diye bağırıyor herhalde. Polislerden biri de silahını doğrultup Hasan’ın babasını alnından vuruyor. Baba, şimdi komada. Alnından vurulan baba, kardeşi öldürüldüğü için Güneydoğu’dan Mersin’e göç etmiş. Ama bu ülkede onun gibilere kurtuluş yok. Onlar sahipsizler. Onlar gazetelere haber olmayanlar. Onlar hesabı sorulmayanlar. Onları bir mezrada roketle patlatabilir, bir piknikte ensesinden vurabilir, bahçesinde tarayabilir, bir hapishane avlusunda basket potasına asabilirsiniz. Kimse aldırmaz. Zengin değiller, ünlü değiller, bir bildikleri, tanıdıkları yok. Cenazelerine bir iki akrabadan başkası katılmaz. Gömülür ve unutulurlar. Biz, onları unutturmayız. Biz onları unutmayız. Bu ülkede bir çocuğa dokunulduğunda, bir çocuğa kötülük yapıldığında, bir çocuk öldürüldüğünde, korkutulduğunda, biz varız. Biz aslında sadece bunun için varız. O sahipsizler için varız. Elimizin yettiği, gözümüzün gördüğü, kulağımızın duyduğu her vahşetin peşine düşeriz. Birisi bir çocuğa, bir sahipsize, bir kimsesize kötülük ettiğinde, kötülük etmeyi düşündüğünde korksun istiyoruz, “bunu şimdi yazarlar” diye içlerine bir korku düşsün istiyoruz. Kötülük eden her kim olursa olsun, ne kadar güçlü olursa olsun, karanlıkların içine saklanmakta ne kadar mahir olursa olsun, onu bulup ortaya çıkartmak, hesabını sormak istiyoruz. Bu ülkenin sahipsiz insanları, başlarına bir dert geldiğinde bizi arasın istiyoruz. “Taraf diye bir gazete varmış, kimsenin sahip çıkmadıklarına sahip çıkarmış” desin istiyoruz. Bizim hayalimiz, isteğimiz, varlık nedenimiz bu. Sahipsizlere kimsenin dokunamayacağı bir ülke olsun burası istiyoruz. Hasan oturmuş karpuz yiyormuş. Yedi yaşında bir oğlancık. Babasını vurmuşlar. Anayasa’nın değişmesini, barışın olmasını, demokrasinin gelmesini, ordunun ve yargının vesayetinin sona ermesini bunun için, bu sahipsiz insanlar, bu sahipsiz çocuklar sahipsiz kalmasınlar diye istiyoruz. Kimse onları korkutamasın, canlarını yakamasın, öldüremesin diye istiyoruz. Canı yanan bir çocuğun haberini eğer bir gün bir başbakanın, bir politikacının, bir generalin sözlerinden daha küçük görürsek sayfamızda, o gün bize lanet edin. Ama emin olun öyle bir gün olmayacak. Ey bu ülkenin sahipsizleri... Biz olduğumuz sürece sahipsiz değilsiniz. Sizinle biz birbirimizin sahibiyiz. Babası bir iyileşsin, Hasan’ın kapısının önünde karpuzunu yerken bir resmini çektirip altına da “Hasan’a dokunanı yakarız” diye yazacağız. Yedi yaşındaki Hasan sizden değil, siz Hasan’a dokunmaktan korktuğunuzda biz rahat edeceğiz. [email protected] ![]() KUM SAATİ 18.08.2010 Ahmet Altan Ey siz sahipsizler...
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
#2 |
![]() Hüdaverdi senin bu yazdıklarını okuyunca açıkcası şaşırmıyorum. Bu tür cümleleri rahatça kurmandaki sebep buraları bilmeyişinden kaynaklanıyor.
Tamam önlemini alması lazım ailenin ama nereye kadar? Bugün sen Hakkaride yaşasaydın çoluğunla çocuğunla , hergün mecbur işe giderdin , evde hanım ve çocuklar. O evdeki bayan da insan değil mi? Dalgınlığına gelebilme olasılığı muhtemel değil mi? Her an ömrünün sonuna kadar bekçi gibi duramayabilir o çocukların başında değil mi? Sana göre o tür bölgelerde yaşayan insanlar 'kukla' olmalılar. Hata yapmamalılar asla. Ama eğer insan isen boşluğuna da gelebilir , hata da yapabilirsin. Aynı şey şu malum polisin ve Onun gibi olanlar için de geçerli. Ki az önceki yazdıklarımda kesinlikle genelleme yapmadığımı belirtmiştim. Onlar da hata yapabilirler. Fakat sıradan bir insanın yaptığı hata ile , bir Polisin yaptığı hatanın eşit şekillerde ele alınması yanlış. Çünkü polisin bir rütbesi bir konumu var. Lüksü yok Onun bu tür büyük hatalar yapması. Anlatabildim mi? |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#3 | |
![]() Alıntı:
O bölgede polis eşleri,asker eşleri var,onlar çocuklarına sahip çıkmasa başlarına neler gelebilir ? Gelmiyor ki,göz önünde tutuyorlar ki emniyetlerini sağlayabiliyorlar. Ocağın üstünde yemek unutulmuyor burada,candan söz ediliyor ufacık bir benden.Hadi buaileyi geçtim,diğer ailelerde mi böyle ? Elber zamanla büyüdüklerine söz geçirmek zorlaşır,o zaman hapisi göze aldıklarını kabullenmeleri lazım hem çocukları hem aileleri.Bundan da gururlanmamaları lazım,tabi doğru yaptıklarını biliyorlarsa o ayrı konu. TV ye bakıyorum hem velet,ufak tefek hepsi,birirnin elinde torpil patlar parmağı kopar,korkudan hepsi altına edercesine kaçışırlar,illa ki zarar mı görmeleri lazım bunların bu tür pis olaylardan uzak durmaları için ? İlla kan mı akması lazım birilerinin suçluluğunun ortaya çıkması için ? Oluşan tüm olaylarda aileler suçludur,ben bunu bilir bunu söylerim artık herşey gelişti ama insanlar kendilerini geliştiremedi. |
||
![]() |
![]() |
#4 |
![]() Tipik Türkiye hali şaşırmadım artık alıştım....
Burada da Sabah namazına ulu camiiye gidiyoruz.Bu sabah biri camiinin karşısındaki karakola ses bombası atmış kaçmış.Karakola atılma sebebi büyük ihtimalle ulu camii nin karşısında olduğu için hem sabah namazına gelen milleti korkutmak çoluğu çocuğu engellemek hemde kısmen polisleri onlara karşı şüphelendirmek.Al birini vur ötekine.Hepsine inat gitmeye devam edeceğim ve giderken mahallede gelebilen tüm çocukların hepsini götürmeye devam edeceğim.Ve birinin tek yanlışında tek tacizinde affetmeyip hakkettikleri gibi saldıracağım.Tek birinin tahriki olsun tekme tokat dövmessem namerdim. Belki konuyla pek alakalı olmadı ama konu ne hikmetse yarama dokundu ondan içimi döktüm.Artık sabır falan kalmadı. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#5 |
![]() CHP zihniyetinden yeni çıkmış veya sıyrılmış biri için
bu cümleler bize şaşırtıcı gelmemelidir... Mesele anlaşıldı mı?... Anlaşılmıştır... |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#6 |
![]() vurulan o adam polisi vursaydı kıyamet kopardı. ama vurulan bir Kürt olunca ne yapıp edip yine her zaman olduğu gibi vurulanı yani Kürdü suçluyorlar. Yazıklar olsun..!
|
|
![]() |
![]() |
![]() |
#7 |
![]() chp zihniyeti ben mi oluyorum ?
|
|
![]() |
![]() |
#8 |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#9 |
![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#10 | |
![]() Alıntı:
O gelenekten bir aileden gelmiş olmam beni chpli yapmaz. Ailemi ve akrabalarımı karşımaalacak akdar dava bağlıyımdır. Kaldı ki ak aprtili olmam herşeyine onaylamam gerektiği diye bir şey yok,sonuçta bu parti içinde her görüşten insan var,hiç bir partide bu geniş tabanı bulmak mümkün değil,benimde kendime has görüşlerim var elbet. |
||
![]() |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|