Türk’ün ateşle imtihanı

Yüksekova’daki hain pusu, PKK tarafından Türkiye’ye açılan örtülü savaşta en son cephe oldu. Acı ve öfke büyüdü. Memleketin her köşesi teröre karşı cephe açtı. Yediden yetmişe herkes Mehmetçik oldu. Şiddet ve terörün bileylediği toplumsal vicdan, Barzani’den gelen sivri açıklamalarla çileden çıktı.
Hakkari’de, ne şehit düşen ne de yara alan çıplak rakamlarla ifade edilebilir. Toprağa düşen sadece evlatlarımız değildir. Türkiye’nin yarınları, umutlarıdır Dağlıca’da kurşunlanan. Türkiye’nin bayraktarlığında Osmanlı’ya can suyu verecek medeniyet hamlesidir Dağlıca’da baltalanan. 21. yüzyılın lider ülkesi olma yolunda milletçe attığımız adımlardır burada gem vurulan... Bu, sıradan ve alışılagelen bir PKK saldırısı değildir. Taktiği ve stratejisi toplumsal panik amaçlı “dar alanda terör” manevrasını aşarak, Türkiye’nin ötesinde bütün Orta Doğu’da kişilikli ve medeniyet sahibi dinamikleri “hadım” etmeyi hedefleyen bir zemine oturmuştur. Bütün Orta Doğu’nun geleceği Hakkari’de rehin alınmıştır. Sadece Türkiye’nin değil, komşu olsun ya da olmasın bütün bölge ülkeleri uyanık ve tetikte olmalıdır. Çünkü, bölgenin geleceği, Hakkari’deki hain pusunun küllerinden şekil alacaktır.

Türkiye kurt kapanında
Toplumsal seviyeye yükselen bilinç bulanıklığı ve dezenformasyona kapılan bilgi bombardımanı toplumun kalbine sıkılan kurşunlara ciddi bir savunma kalkanı oluşturuyor. Neden ve nerede gafil avlandık? Şer İttifakı’ndan beslenen hainler içimizde mi? Vatanın selameti için tüm bu soruları milletçe askıya alıyoruz. “Türkiye nereye gidiyor?” sorusu henüz net bir cevap bulmuş değil. Birileri, Türkiye’yi her girenin batağa saplandığı Irak’a mı çekmeye çalışıyor? Yoksa, Irak, İran ve Türkiye’yi aynı kazanda mı pişirmeye çalışıyor? Yoksa, 1 Mart tezkeresinin reddiyle hissettirmeden ateşe konan intikam yemeği mi sofraya seriliyor?
Türkiye’nin Irak ile karşı karşıya gelebileceği gerçeği Orta Doğu’daki istikrarsızlaştırma oyununda yeni bir hamle olarak algılanıyor. Üstelik, batılı oyuncular Türkiye’yi bölgeden uzak tutmaya çalışırken, Iraklı Kürtler bu plan üzerine oynuyor. Sorun, terörün de çok ötesinde. Atmosfer öylesine ağır ve boğucu ki; bu şartlarda terörün önünü kesebilecek acil ve kesin bir reçete yok. Kamuoyunun beklentisi git gide geniş çaplı bir askeri harekat istikametine kayıyor. Ancak, sınır ötesi gövde gösterisinin bedeli ve faturası ağır. Sokaklar patlama noktasında. Acı ve öfke dolu imtihandaki tehlikeli girdaplar, sivil çözüm arayışlarının önüne set çekiyor.
Sınır ötesi operasyon, nereden tutarsanız tutun iki ucu çamurlu değnek. Operasyona destek veren ya da karşı çıkanlar sadece sonuca kilitlenmiş görünüyor; sıcak süreci irdelemek hep bir adım öteye itiliyor. Kimse ekonomik ve politik getiri ve götürülerini görmek ya da göstermek istemiyor. Öfke seline kapılıp pusulasını şaşıran bir siyasi anlayışın, gelecekte çok daha ağır yaralar açacağı gerçeği toplumsal direnç karşısında örtülüyor.
Üstelik, bazı ülkelerle vücut bulan PKK terörünün sadece sınır ötesi ve sınır içi harekatla noktalanmayacağı gerçeği artık inkâr edilemez. Terörü finanse eden dış güçleri ve içerideki iş birlikçilerini kıskıvrak çembere alan ve bu çemberde boğan siyasi, iktisadi, askeri ve hukuki savunma mekanizmaları harekete geçmedikçe PKK’yı hedef alan sınır ötesi operasyonlar birbirini kovalayacaktır. Yoksa, birileri PKK’yı Türkiye’nin Kuzey Irak’taki varlık sebebi olarak görüyor da tamamen öldürmek yerine komaya sokmayı mı tercih ediyor? Bugün için tetiği buradan çekenlere ne demeli acaba?

Oyun içinde oyun!
İddia ve sorular birbirini kovalıyor. İddiaların aksine, son haftalarda artan terör Türkiye’deki gelişmelerden ziyade PKK’nın kendi iç gelişmeleriyle ilgili. Bu kimin kanlı kartı? Washington, örgüt liderlerini Türkiye’ye teslim ederek hem Ankara’yı ön şartsız yanına çekmeyi hem de PKK’yı sıkı biçimde kontrol altına alarak İran’a karşı operasyona uygun zemin mi hazırlıyor? Yoksa PKK içindeki sertlik yanlısı kanat, Türkiye’yi Kuzey Irak’a çekerek kendisini İran’a karşı kullanmayı amaçlayan Amerikan taktiğini mi bozmaya çalışıyor? Bu sorunun cevabı, PKK’nın kendi iç dengesinde aranmalı. PKK, görünüşe bakılırsa ABD karşıtı güçlerin desteğinde. Hakkari’de artan şiddet üzerinden ABD’ye gözdağı veriyor. Gözdağıyla kalmıyor; bölücübaşı Öcalan’ın Türkiye’ye postalanmasından bizzat sorumlu tuttuğu Washington’dan resmen intikam alıyor. Bütün bu iddialar, gündem kaydırma amaçlı bilgi akını değilse eğer, öfkeyle oturup ziyanla kalkmamız için hain tuzaklar kuran ucu dışarıda odaklara terörün gerçek yüzünü görmek bakımından esaslı bir ders olmuştur. Üstelik, PKK’nın ortadan kalktığı takdirde sadece Türkiye’nin değil toplumsal tabanını kaybetme endişesinden büyük ölçüde sıyrılacak Kürt liderlerin de çok rahatlayacağını söyleyenler var. Oyun içinde oyun. Anladığımızı zannettiğimiz şey acaba bakıp da gördüğümüz şey mi? Yoksa düşünmemizi istedikleri şey mi? Türkiye, bu oyunda sadece günah keçisi mi ya da hem ABD’yi hem daha önce Saddam’ın elinden kurtardığı Kürtleri hem de bütün bölgeyi PKK illetinden kurtaracak sıcak bir dost eli mi?

M.Necati Özfatura