referanduma büyük bir aşk ile evet dedik.üstünlerin hukukundan hukukun üstünlüğüne bir an önce geçmek için .bir gün hukuk herkese lazım olabilir diye.anayasa değişikliği kabul edilmesine rağmen hukuk tanımazlık devam etmektedir.anayasanın 20. maddesinde açık açık hiç kimsenin üzeri,aracı ve evi hakim kararı olmadan aranamaz denmesine rağmen bursa büyükşehir ve osmangazi belediye zabıta ekiplerince cebir ve şiddet ,hakaretle üçkuruş kazanacağım diye uğraşan kunta kinte seyyar satıcıların araçlarının içindeki mallarına herhangi bir tutanağa bile ihtiyaç duymadan el konulmaktadır.yapılan uygulamalardan anlaşıldığı üzere tamamen dağ kanunları uygulanmaktadır.aynı şekilde kendilerince cevap veren kunta kintelere kanunlar uygulanmaktadır.zavallının hakkı korunmamakla kalınmayıp ezilmektedir.çok üzüntülüyüm.çünkü bende bu kunta kintelerden biriyim .neden kunta kinte oldum.bu uzun bir hikaye.yanlız şunu bilinki bu ülkeye kelle koltukta 30 yıl hizmet ettikten sonra iki çoçuğumun en iyi şekilde eğitim almalarını sağlamak için emekli maaşımın yetmemesinden dolayı şartlar buraya beni getirdi.kayıt altında bu işi yaptım.ama bu yeterli değilmiş
ticaret yapmak için belediyeden izin alınacakmış.ticareti geliştirmek belediyelerin görevi değil mi?belediyelerin asli görevlerinden biride halkın sağlığını korumak olmasına rağmen açıkta gıda maddesi satanı görmemezlikten gelinerek diğerlerine müdahale edilmesi çok düşündürücüdür.bu konuda çok anlatılacak yazılacak dramatik şeyler olmasına rağmen olayı ajite etmek istemiyorum.İşin ilginç tarafıda bu insanların yüzde doksanıda (Bende dahil)ak partiye gönül vermiş desteklemiş halende bunca çektikleri sıkıntıya ve haksızlığa rağmen partilerine toz kondurmazlar.bu ikilem içersinde çok zor günler geçirilmektedir.yasak zihniyetinden vazgeçilmeli düzenleyici olunmalı bu insanlar ekonomiye kazandırılmalıdır.