![]() |
#1 |
![]() ![]() Yerdeler... Öylesine ve ölesiye bırakılmış cesetlerine bakıyorum fotoğraflardan.. Yavrularımın.. Çocuklarımın.. Ne kadar güzeller Allah’ım.. Ve ne kadar masum, çaresiz... Sanki dokunsanız uyanacaklar gibi.. Kuş kanadına benziyor yürekleri... Bir hattatın kaleminden çıkan hat sanatı gibiler.. Her biri lafzatullah olmuş sanki! Sanki birer harf! Elif gibi, mim gibi... Cesetleri birer harf duruşu almış... Kainat defterinde duran yazı gibiler.. Allah, boyasıyla onları boyamış ve bu cesetlerle vahyediyor sanki, Cebrail arada yok... Kalplerimize iniyor ayetler, gözlerimizin içinden sıza sıza... Ayet yazmışlar sanki... Boylu boyunca uzandıkları yere minik vucutlarıyla... 'Nasrun Minellah ve Fethun Qariyb... Sabredenleri Müjdele...' dercesine, ağlayan yüreklere, pamuktan ellerini geçirircesine.. utanmaz bir nazarla resme bakan (bana-sana), 'utanmaz' dercesine... Vahiy gibiler... Yüreklere inercesine! ........... Bilal AKSA | HaberVakti
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|