![]() |
#1 |
![]() ![]() Kaç gece kanlı göz yaşlarımla ıslandım, kederlere yaslandım. Çıkmazlara düştüğüm kaç gece Ay düştü solgun gönlüme, karanlığa sevdam karıştı bilmedin hiç… Sevdaya rehin akşamları bilemedin yar… Yeminler kanarken yüreğimde düşman olduğum imkansızlığını sürdüm gönlüme. Bir belirsizlikle çınladı seven kalbim, söyle kim su koydu katıksız sevdana sevgili. Bana gelen yollarda kim kesti umudunu. Zamansız düşlerimizden kim sıyırdı gecelerini. Gel vazgeç sevgili, daha yaşamadık, vazgeç yol yakınken hazin macera ölümlerinden… Mazi olmayacaksın, vazgeç sevgili… Şiirler yaşadıkça, kanayan yaralarına seslendikçe mısralar; olacağım ben dizelerinin çıkmaz sokaklarında. Düşlerin arka planlarında hep gece saçlarım olacak kabul et... Sanadır seslenişim ey yar. Gürleyen gecelerden geçerken, sevdalı ellerimi tut hadi aynı heyecanla, alaca karanlıklarda ayazlara karışma. Sensizliğin uçurumlarına meyil verme, düşerim. Bırak şu inadını. Ömrümün en hazin macerası, gönül yaram; bahar dalım ol, ateşe ver yüreğimi gözlerinle. Kimliğini unut, dirençli umutlarıma bırak kendini. Hani zordur ya çığlıklı karanlık yalnızlıklara yoldaş olmak. Bırak üşümüş ıssızlığını, alevli yorganlarına sarılmayı bırak sevda kimsesizliğinde, bana koş. Zemheri gecelerde dikenli yollardan geçip gitme sevgili. Beni ara, beni sor gözbebeklerine sevdayı koy. İnat etme, mazi olmayacaksın, vazgeç sevgili… Vazgeç… Ayşegül Tezcan
![]() |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|