03-03-2009, 13:25 | #1 |
Yakın dur bana
Sevda yorgunuydun, bıktırmıştı yalanlar seni. Kimin yüzüne baksan aynı ikiyüzlülüğü görüyordun, bu seni yıldırıyor-du. Bir hayal kırıklığı daha aşkla olan bütün bağlarını koparacaktı, bu yüzden korkuyordun bana yakın olmaya. Kimse seni üzmemeliydi artık, kimse yüreğinin tellerini incitip gitmemeliydi.
Sözler vermedim sana, ben de herkes gibi biriydim. Gün olur, hataya düşer hiç beklemediğin bir anda çıkıp gidebilirdim hayatından. Uzak durdum, duygularıma gem vurdum. Yarım kalan aşkların yüzünde bıraktığı o acı izlere bir tane daha eklenmemesi için. Bunun sorumlusu olmamak için uzak durdum. Hoyratça harcamasam da hayatları, yarım bırakmasam da sevdaları, insandım sonuçta, yenilebilirdim zaaflarıma. "Bilsen nasıl yanıyor içim. Bırakıp gidenler değil bu alevi körükleyen, kendi yenilmişliğime yanıyorum. Sadece birisi sevsin beni, ben de onu seveyim. Çıkarsız ve yalın. Bir sevdamız olsun, başka da hiçbir şeyimiz olmasın. Beni yarı yolda bırakmayacağını bileyim, hayatımı adamaya hazırım" diyordun. Sözlerin beynime çivi gibi çakılıyordu. Neden güvenemiyordum kendime? Âşıktım sana. E öyleyse? En zorlu aşkların üstesinden gelebilmiş, imkansızlıkları ortadan kaldımış, aşk için her şeyi göze almış olan ben, şimdi neden böyle tedirgindim? Niye sorguluyordum kendimi? Kaygılarımdan kurtulmanın zamanı geldi artık. Bıraktım cevapsız soruları, seni ve kendimi düşünüyorum yalnızca. Yaşayacağımız aşkı düşünüyorum. Uzak durmayacağım artık, gel yanıma. Çıkalım bu sevdanın yoluna ve yürüyelim el ele. Korkmak yersiz, aşk korkakların işi değil. İki yüreğiz biz, iki kocaman yürek. Yeminler etmemize gerek yok, biliyorum kimse kimseyi yarı yolda bırakmayacak. Bir aşk yaşanacaksa en tutkulu halde yaşanacak. Yüzündeki acı izleri silmek için yanındayım. Seni sevmek, karşılıksız, çıkarsız, hesapsız sevmek için yanındayım. Haydi durma orada, yakın dur bana. Soluğunu hissedeyim, kokun yayılsın içime. Şimdi aşkın zamanı, bırakalım kuyruğu sıkılası acıları. Aşk denizindeki en büyük geminin kaptanı olmaya adayım. Bana teslim edeceği o gemiyi asla batırma-yacağıma söz veriyorum... Mehmet COŞKUNDENİZ
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
03-04-2009, 20:03 | #2 |
Sözlerin beynime çivi gibi çakılıyordu.
Neden güvenemiyordum kendime? Âşıktım sana. E öyleyse? En zorlu aşkların üstesinden gelebilmiş, imkansızlıkları ortadan kaldımış, aşk için her şeyi göze almış olan ben, şimdi neden böyle tedirgindim? Niye sorguluyordum kendimi? paylaşım için teşekkrüler |
|
Konuyu Toplam 2 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 2 Misafir) | |
|
|