![]() |
#1 |
![]() Yalandın ya sen!
Çok sevmiştim o yalanı da ben. ...Elimde değildi,müptelâsı olmuştum. Umudu aramıştım imkânsızlıklar içinde, Elveda demeden gittiğinden beri. Ve sırtlamıştım arsız yangınları sırtıma. Merak etme! Hiç bir yalana inanmadım, Ve inanmak dahi istemedim ben, Hepsine bedel gözlerin bana yetiyorken. Keşke gözlerini hiç dökmeseydin avuçlarıma, İlacım olsun diye. Her vakit vuruldum sol'dan başlayarak, Elimi her yüzüme değdirişimde. Oysa ki biliyordum; Bir gün bu yalana kana(ya)bileceğimi, Ve canımı çok acıtacağını. Delilik değildi, Hele ki çocukluk hiç değildi. Kalbimden atamadığım, İcimde bitiremediğim bir şeydi, Sevgiydi... Acılı,hüzünlü besteler dinledim rüzgârlardan hep, Ruhumun sürekli gidip geldiği gecelerde. Yanarken hayallerim cehennem ateşlerinde, Ve düşsüzlüğümde üşürken ayaz değen yüreğim; Yokluğun içinde varlığı bulmuş gibi, Sevmedin, Sevemedin sen hiç beni. Blöflerine aldırmadığım bu dünyanın, Araf'ında bıraktın beni. En onurlu savaş oldu belki de benimkisi. Kaçmaya delik ararken yokluğundan; Yüreğimi saldım dipsiz kuyulara, Hep yalnızlığım takıldı oltasına. Ve yokluğunu içtim hep, Bulutların ıslak dudaklarından; Kana(ya) kana(ya)... Kaybetmemeye çalışırken ölesiye, Sonunda yine ben kaybettim belki de... Tam zamanı şimdi hadi; Tan vakti kanamış,çıkmışken acılarım gün yüzüne, Ve durmuş,donmusken damarlarımdaki kanım, Kalbimin kabzasını kırmışken Sırtıma sapladığın paslı hançer, Ölürken yokluğunun zehriyle her vakit; Üzerime devir günahlarını da şimdi. Ve sığmazken yaşamına hiç bir şey, Tutkunu olmuşken gözlerim Cebimde tastamam hazır olan bir intiharın, Gecelerde haram bilmişken uykuyu, Bedenim esaret yaşarken yokluğunun altında, Ruhum karışmışken fail-i meçhule; Gözyaşlarınla yıka şimdi beni, Ve acılarımla kefenleyip; Göm temmuz'un kızıl akşamlarına . . ! (alıntıdır)
![]() Konu merwe tarafından (09-11-2010 Saat 20:17 ) değiştirilmiştir.. |
|
![]() |
![]() |
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
![]() |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|