Yüze Kapanan Kapılar.. - AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

**dilemma** · 09-18-2009, 16:17

Sevgili Elif Şafak'ın Medcezir Yazıları kitabından az evvel okuduğum yazısını buraya ekledim.
Üzerinde tartışmak dileğiyle..

Yaklaşık yirmi üç-yirmi dört yaşındalar. Amerikalı, genç iki kadın. Hayatlarında hiçbir Ortadoğu ülkesine gitmemişler ama haritadaki yerlerini, şükür biliyorlar.

Dersimde izin isteyip, bana ve arkadaşlarına bir anılarını aktarıyorlar. Ne vakit başörtülü bir genç kız ya da kadın görseler ya babası ya ağabeyi ya da kocası tarafından zulme uğramış bir birey gördüklerini düşündüklerini söylüyorlar seneler boyunca. Ne vakit "türban" görseler otomatik olarak "baskı"yı, "kadınların ezilmişliği"ni çağrıştırdığını ekliyorlar. Ta ki bundan iki sene evvel Michigan Üniversitesi'nde Müslüman kız öğrenci kollarından birinin başlattığı bir kampanyaya merak edip katılana kadar. Kampanyanın sloganı "kendini benim yerime koy, hiç olmazsa üç gün için!" Amaç öncelikle, hayatında türbanlı bir kadınla iki çift laf dahi etmemiş beyaz/Hıristiyan kızları türbanlı kızlarla bir araya getirmek, birbirlerinin hikayelerini kendi ağızlarından dinlemelerini sağlamak. Tek tek yaşam öyküleriyle tanışınca kafalardaki genellemeler birer birer çatırdıyor. Ama önemli bir aşaması daha var kampanyanın, katılan Amerikalı kızlardan üç gün boyunca tesettürlü dolaşmalarını istiyor türbanlı öğrenciler. "Öteki"ler kabul ediyor. Ve bu iki Amerikalı kız, -birinin babası papaz, öteki güneyde bir çiftlikte büyümüş- üç gün boyunca tesettürlü dolaşıyorlar Michigan'da. Önce bir eğlence gibi başlıyor, bir oyun, bir merak. Sonra işin rengi değişiyor; çünkü gittikleri yerlerde tuhaf ve ters davranıyor onlara insanlar, bu oyundan bihaber olanlar.. büyük alışveriş merkezinde suratlarına kapıyı çarpıyor önden yürüyen orta yaşlı adam. "Burası benim alanım sen ne arıyorsun?" Herkesin birbirine kapıyı tuttuğu bir yerde türbanlı tesettürlü olunca kapılar çarpılıyor yüzünüze. Ve bu iki Amerikalı kız en çok "bakışlardan" rahatsız olduklarını söylüyorlar o üç uzun gün boyunca. Bakışlarla dışlanıyor insanlar modern toplumda.
İki Amerikalı öğrencimin bana anlattığı tecrübeyi biliyorum. Biliyorum ben bu hikayeyi. Nereden mi? Kendi ülkemden. Yer Ankara. Hacı Bayram. Genç bir kadın dua etmek niyetiyle içeri girmek üzere. İçeriden iki adam çıkıyor o esnada. Aşağıyı yukarı aynı yaşlardalar. Ve saygısızca, kabaca önünde dikiliyorlar kadının, başörtüsüz kadının. Geçmesini engellemek istercesine. Çünkü bu alan, bu saha, kazanılmış toprak. "Onlar"a ait. "Camiler, dinî mekanlar, türbeler bizim, senin değil" dercesine. "Burası benim alanım, sen ne arıyorsun burada?" Başörtüsüz kadın gördüğü tavırdan incinmiş, tedirgin gene de giriyor Hacı Bayram'a, etrafını çevreleyen düşmanca bakışlara aldırmadan duasını ediyor. Çıkıyor sessizce. Dönüşte otobüste sarkıntılığa uğruyor, başka kadınlar da var otobüste; ama onlara böyle davranılmıyor, bir tek o tacize uğrayan, başını örtmediğine göre ahlakı da şaibeli olmalı, mütecavizin gözünde. Kendine kulp arayan mütecaviz, iktidarın söylemleriyle nasıl da buluşuyor, nasıl da uyum halinde. Kadın sıkışıyor otobüsün arkasına, kendisine ayrılan topluiğne başı kadar, bit kadar boğucu yaşam alanına. Resimleri yan yana düşünmek lazım. Amerika'da başörtüsü takan bir kadının alışveriş merkezinde düşmanca bakışlara hedef olması ile Türkiye'de ibadet yerlerinde başörtüsüz bir kadının maruz kaldığı düşmanca bakışları yan yana düşünebilmeli. Yoksa resim hep eksik, yoksa herkes sadece ve sadece kendi işine gelen kareyi alıyor büyüteç altına. Kadınların bedenleri ve giysileri üzerinden çarpışıyor ideolojiler, söylemler ve siyasetler. "Kendini benim yerime koy"manın yolu ötekinin kıyafetlerine bürünmekten değil, ötekinin "saha"sına adım atabilmekten geçiyor. Gündelik yaşamın ayrıntılarında düğümleniyor iktidar, oralarda kapanıyor hegemonyanın tahakkümperver kıskacı. Gündelik yaşamın ayrıntılarının iktidara nasıl da gebe olduğunu kadınlar kadar, yani hem başörtülü hem başörtüsüz kadınlar kadar iyi kim bilebilir, kim tecrübe edebilir ki her dakika anbean.

Elif Şafak

**AY IŞIĞI** · 09-18-2009, 18:32

Manevi iklimin çok olduğu kutsal mekanlarda bir hayli yoğun şekilde cıplak olan bayana karşı belki çok daha hoşgörü ile vaziyetin ehemmiyeti anlatılır. Bazen o mekanın iklimine inat olsun diye vaziyetinde değişiklik yapmayan insanların ordan manevi haz almaya gelen insanların inanç hakkını gasp ettiklerini bilmeleri gerekir .Sadece baş açıklığı ile bir insana müdahale edileceğini düşünmüyorum ama yinede olabilir .

Konu gerçekten çok önemli.
Yalçın üstadın bu yazısına tüm kalbimle katılıyorum.
Belki kapalı bir bayanın herhangi modern bir yere o şekliyle gitmesi tuhaf olmaz ama, açık bir bayanın özellikle manevi atmosferin içine bilinçsizce ( bundaki kastım baş açıklığı değil ) girmesi hiçte hoş olmuyor..
Paylaşım için teşekkürler..

**Gönülden** · 09-18-2009, 22:42

Olayların çok farklı boyutları var aslında..açık kadına farklı gözle bakan şahıs...alışveriş merkezi ve dini değerlerin karşılaştırılması...aynı dine mensup olanların birbirine olan kindar halleri ve farklı dinden olan insanların birbirine bakışı...
İstanbul gibi bir metropolde bunların hepsine rastlamak mümkün..
Ben olayları bir yönüyle incelemekten yana değilim..eskiden mevlitlere başa açık gelen kadının, kuran öğrenmeye gelen başı açık bayanın karşılaştığı tavır ile şimdiki insanların hoşgörülü yaklaşımındaki fark kıyas değeri olabilir..ülkemize gelen turit farklı dinden dahi olsa Sultanahmet camisine girdiğinde başına şalını dolayıp giriyor ve müslümanlar bundan rahatsız olmuyor...
Gelelim o art niyetli bakışlara... Hacıbayram-ı velinin kapısındaki yaşanılan olaylar ahlak yoksunu olup karşısındakini bakışlarıyla rencide edip kendini dinen farklı mevkilere yakıştırarak kendini dini mevki olarak zirvelere taşıdığını sanarak kibir ve hoşgörüzüz tavrıyla dindar olmayan çevrelere nemalanacakları bir durum yaratmaktadır...ve bunu farklı bir dinden olana değil kendi din kardeşine yapıyor....bu insan nerde olursa olsun aynıdır...otobüste, camide, yolda...onun önce nefsi duygularını terbiye etmesi gerekiyor..
Oysa Avrupada ki olayın farklı bir boyutu var....yani orda farklı dinlerin yaşanılmasına karşı bir tepki var....başı kapalı kardeşimizin seçtiği İslam dinine olan tepki vardır...yani avrupada olan bir müslümanlıktan nasiplenmemiş biride her halikarda aynı zorluğu ordaki kardeşimize yaşatabilir...yani bizim camimizde veya otobüsümüzde saygısız olan Avrupada da bir saygısızdır...İslam düşmanlığı farklı bir olaydır...ayrı kulvarlarda değerlendirmek lazım..
Ancak "kendini benim yerine koy" sözü her yerde her mekanda kendi ölçüsünü korumak adına iyi bir değerlendirme olacaktır....herkesin karşısındakini yaşam tarzını değiştirmek yerine yaşadığıyla örnek olması en doğrusudur sanıyorum..
Yorumlara ve bu paylaşım için Dilemma kardeşime teşekkürler...+

09-18-2009, 16:17	#1
Kullanıcı Adı dilemma	Yüze Kapanan Kapılar.. Sevgili Elif Şafak'ın Medcezir Yazıları kitabından az evvel okuduğum yazısını buraya ekledim. Üzerinde tartışmak dileğiyle.. Yaklaşık yirmi üç-yirmi dört yaşındalar. Amerikalı, genç iki kadın. Hayatlarında hiçbir Ortadoğu ülkesine gitmemişler ama haritadaki yerlerini, şükür biliyorlar. Dersimde izin isteyip, bana ve arkadaşlarına bir anılarını aktarıyorlar. Ne vakit başörtülü bir genç kız ya da kadın görseler ya babası ya ağabeyi ya da kocası tarafından zulme uğramış bir birey gördüklerini düşündüklerini söylüyorlar seneler boyunca. Ne vakit "türban" görseler otomatik olarak "baskı"yı, "kadınların ezilmişliği"ni çağrıştırdığını ekliyorlar. Ta ki bundan iki sene evvel Michigan Üniversitesi'nde Müslüman kız öğrenci kollarından birinin başlattığı bir kampanyaya merak edip katılana kadar. Kampanyanın sloganı "kendini benim yerime koy, hiç olmazsa üç gün için!" Amaç öncelikle, hayatında türbanlı bir kadınla iki çift laf dahi etmemiş beyaz/Hıristiyan kızları türbanlı kızlarla bir araya getirmek, birbirlerinin hikayelerini kendi ağızlarından dinlemelerini sağlamak. Tek tek yaşam öyküleriyle tanışınca kafalardaki genellemeler birer birer çatırdıyor. Ama önemli bir aşaması daha var kampanyanın, katılan Amerikalı kızlardan üç gün boyunca tesettürlü dolaşmalarını istiyor türbanlı öğrenciler. "Öteki"ler kabul ediyor. Ve bu iki Amerikalı kız, -birinin babası papaz, öteki güneyde bir çiftlikte büyümüş- üç gün boyunca tesettürlü dolaşıyorlar Michigan'da. Önce bir eğlence gibi başlıyor, bir oyun, bir merak. Sonra işin rengi değişiyor; çünkü gittikleri yerlerde tuhaf ve ters davranıyor onlara insanlar, bu oyundan bihaber olanlar.. büyük alışveriş merkezinde suratlarına kapıyı çarpıyor önden yürüyen orta yaşlı adam. "Burası benim alanım sen ne arıyorsun?" Herkesin birbirine kapıyı tuttuğu bir yerde türbanlı tesettürlü olunca kapılar çarpılıyor yüzünüze. Ve bu iki Amerikalı kız en çok "bakışlardan" rahatsız olduklarını söylüyorlar o üç uzun gün boyunca. Bakışlarla dışlanıyor insanlar modern toplumda. İki Amerikalı öğrencimin bana anlattığı tecrübeyi biliyorum. Biliyorum ben bu hikayeyi. Nereden mi? Kendi ülkemden. Yer Ankara. Hacı Bayram. Genç bir kadın dua etmek niyetiyle içeri girmek üzere. İçeriden iki adam çıkıyor o esnada. Aşağıyı yukarı aynı yaşlardalar. Ve saygısızca, kabaca önünde dikiliyorlar kadının, başörtüsüz kadının. Geçmesini engellemek istercesine. Çünkü bu alan, bu saha, kazanılmış toprak. "Onlar"a ait. "Camiler, dinî mekanlar, türbeler bizim, senin değil" dercesine. "Burası benim alanım, sen ne arıyorsun burada?" Başörtüsüz kadın gördüğü tavırdan incinmiş, tedirgin gene de giriyor Hacı Bayram'a, etrafını çevreleyen düşmanca bakışlara aldırmadan duasını ediyor. Çıkıyor sessizce. Dönüşte otobüste sarkıntılığa uğruyor, başka kadınlar da var otobüste; ama onlara böyle davranılmıyor, bir tek o tacize uğrayan, başını örtmediğine göre ahlakı da şaibeli olmalı, mütecavizin gözünde. Kendine kulp arayan mütecaviz, iktidarın söylemleriyle nasıl da buluşuyor, nasıl da uyum halinde. Kadın sıkışıyor otobüsün arkasına, kendisine ayrılan topluiğne başı kadar, bit kadar boğucu yaşam alanına. Resimleri yan yana düşünmek lazım. Amerika'da başörtüsü takan bir kadının alışveriş merkezinde düşmanca bakışlara hedef olması ile Türkiye'de ibadet yerlerinde başörtüsüz bir kadının maruz kaldığı düşmanca bakışları yan yana düşünebilmeli. Yoksa resim hep eksik, yoksa herkes sadece ve sadece kendi işine gelen kareyi alıyor büyüteç altına. Kadınların bedenleri ve giysileri üzerinden çarpışıyor ideolojiler, söylemler ve siyasetler. "Kendini benim yerime koy"manın yolu ötekinin kıyafetlerine bürünmekten değil, ötekinin "saha"sına adım atabilmekten geçiyor. Gündelik yaşamın ayrıntılarında düğümleniyor iktidar, oralarda kapanıyor hegemonyanın tahakkümperver kıskacı. Gündelik yaşamın ayrıntılarının iktidara nasıl da gebe olduğunu kadınlar kadar, yani hem başörtülü hem başörtüsüz kadınlar kadar iyi kim bilebilir, kim tecrübe edebilir ki her dakika anbean. Elif Şafak Konu dilemma tarafından (09-18-2009 Saat 16:20 ) değiştirilmiştir..

09-18-2009, 22:42	#3
Kullanıcı Adı Gönülden	Olayların çok farklı boyutları var aslında..açık kadına farklı gözle bakan şahıs...alışveriş merkezi ve dini değerlerin karşılaştırılması...aynı dine mensup olanların birbirine olan kindar halleri ve farklı dinden olan insanların birbirine bakışı... İstanbul gibi bir metropolde bunların hepsine rastlamak mümkün.. Ben olayları bir yönüyle incelemekten yana değilim..eskiden mevlitlere başa açık gelen kadının, kuran öğrenmeye gelen başı açık bayanın karşılaştığı tavır ile şimdiki insanların hoşgörülü yaklaşımındaki fark kıyas değeri olabilir..ülkemize gelen turit farklı dinden dahi olsa Sultanahmet camisine girdiğinde başına şalını dolayıp giriyor ve müslümanlar bundan rahatsız olmuyor... Gelelim o art niyetli bakışlara... Hacıbayram-ı velinin kapısındaki yaşanılan olaylar ahlak yoksunu olup karşısındakini bakışlarıyla rencide edip kendini dinen farklı mevkilere yakıştırarak kendini dini mevki olarak zirvelere taşıdığını sanarak kibir ve hoşgörüzüz tavrıyla dindar olmayan çevrelere nemalanacakları bir durum yaratmaktadır...ve bunu farklı bir dinden olana değil kendi din kardeşine yapıyor....bu insan nerde olursa olsun aynıdır...otobüste, camide, yolda...onun önce nefsi duygularını terbiye etmesi gerekiyor.. Oysa Avrupada ki olayın farklı bir boyutu var....yani orda farklı dinlerin yaşanılmasına karşı bir tepki var....başı kapalı kardeşimizin seçtiği İslam dinine olan tepki vardır...yani avrupada olan bir müslümanlıktan nasiplenmemiş biride her halikarda aynı zorluğu ordaki kardeşimize yaşatabilir...yani bizim camimizde veya otobüsümüzde saygısız olan Avrupada da bir saygısızdır...İslam düşmanlığı farklı bir olaydır...ayrı kulvarlarda değerlendirmek lazım.. Ancak "kendini benim yerine koy" sözü her yerde her mekanda kendi ölçüsünü korumak adına iyi bir değerlendirme olacaktır....herkesin karşısındakini yaşam tarzını değiştirmek yerine yaşadığıyla örnek olması en doğrusudur sanıyorum.. Yorumlara ve bu paylaşım için Dilemma kardeşime teşekkürler...+ Konu Gönülden tarafından (09-18-2009 Saat 22:44 ) değiştirilmiştir..

09-18-2009, 18:32	#2
Kullanıcı Adı AY IŞIĞI	Manevi iklimin çok olduğu kutsal mekanlarda bir hayli yoğun şekilde cıplak olan bayana karşı belki çok daha hoşgörü ile vaziyetin ehemmiyeti anlatılır. Bazen o mekanın iklimine inat olsun diye vaziyetinde değişiklik yapmayan insanların ordan manevi haz almaya gelen insanların inanç hakkını gasp ettiklerini bilmeleri gerekir .Sadece baş açıklığı ile bir insana müdahale edileceğini düşünmüyorum ama yinede olabilir . Konu gerçekten çok önemli. Yalçın üstadın bu yazısına tüm kalbimle katılıyorum. Belki kapalı bir bayanın herhangi modern bir yere o şekliyle gitmesi tuhaf olmaz ama, açık bir bayanın özellikle manevi atmosferin içine bilinçsizce ( bundaki kastım baş açıklığı değil ) girmesi hiçte hoş olmuyor.. Paylaşım için teşekkürler..

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)