06-25-2009, 11:40 | #1 |
Yüzünü Ay Işığı Çizmiş Çocuk
YÜZÜNÜ AYIŞIĞI ÇİZMİŞ ÇOCUK EY yüzünü ay ışğı çizmiş çocuk Alnı balanmamış bir defter Bakışları bembeyaz bir gökyüzü olan Bir gün elin kalem tutunca, Yazacaksın yazını toz duman içinde karanlık kadınları,sevgisizlikten üşüyen anneleri kanserli bir serenin yavaş yavaş tükenişini daha kirletilmiş sözcükler düzgün olmayan kelimeler çocukların mahzunluğunu balkonlarda acıdan damtılan güneşleri bilirim ölümler hep sana kalır hep yorgun akan anne kucaklarını esirgenmiş düşleri yazacaksn burada güneşin hep uykulara doğduğunu başka kardeşlerinide unutma yuvası yağmalanmış olanları ellerinden katıksız ekmeği alınmış olanları bosna'yı Filistin'i sonra kursun yemişleri bir gün elin kalem tutunca yazacaksın değil mi? yaz ki: alınlarında ihanet secdeleri altına,kıbleleri kadına,dolara endeksli beyler utanır be çocuk, bir gün elbet utanır! Ey yüzünü ayışığı çizmiş çocuk gönül bağladım sana sen ki kör,sağır,dilsiz olma hainlikler karşısında Olanları yazacaksın değil mi elin kalem tutunca?! BÜNYAMİN DOĞRUER (kıpırda ey özgürlük kitabından)
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
06-25-2009, 11:53 | #2 |
Çok güzeldi...
|
|
06-25-2009, 11:58 | #3 |
"bilirim, ölümler hep sana kalır... "
bu satır aklımdan hiç çıkmıyor, ahh Ortadoğu, kapanmayan bir yara olarak kalacaksın içimizde... |
|
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|