07-11-2008, 13:59 | #1 |
Zemheriyle ısındım yokluğunda...
Fersiz gözlerimle bakıyorum yollara,
bulutlar yine senden habersiz, geçip giderken başka diyarlara bir ben miyim acep kimsesiz. Yüreğim bir yangın yeri, titrerken yokluğun kucağında anladım senden hayır yok zemheriyle ısındım yokluğunda. Bir tek hayalinin bulaştığı Islak mendil kaldı elimde bir de en sevdiğin nakarat, titrek titrek aciz dilimde, Susmalıydım. tutmalıydım acımı, yayılırken tüm bedenimde. Anlarsan susuşum, tatvîl-i kelamdır. anlarsan duruşum, nice çün ü çirâdır. bedenim bir ateş çemberi, titrerken sensizliğin ağında anladım senden hayır yok zemheriyle ısındım yokluğunda. İlyas Uçar
|
|
|
Sayfayı E-Mail olarak gönder |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|