AK Gençliğin Buluşma Noktası
07-31-2009, 16:58
|
#21 |
Yürü Dağım
yürü dağım gidelim aşiretiz, akrabayız meşeyle, aynı karın suyunu içtiğimizden bir dal kurur da bin dal göveririz yeniden atlarımız, keçilerimizle biz oba, oymak yaşar gideriz basılmadıkça damarımıza kemlik görmez bizden uyuyan yılan yürüyen karınca oysa, bin hileyle yakın dediler, doğrusu biz, yiğitçe öldük onlar yaşadı haince yürü dağım gidelim aşiretiz, akrabayız meşeyle, aynı karın suyunu içtiğimizden bir dal kurur da bin dal göveririz yeniden merhaba orman merhaba Arif AY |
|
|
|
|
07-31-2009, 16:59
|
#22 |
|
Bediüzzaman
a. kuşlar savrulur, gök bahçelenir bir ezgi mi, hüzünden dura dura söylenir kışı gelincikli tarla edip buğdayı büyütmek, renginden bir gülün; karı eritmesi gibi yüreği yakmak sana, o gülden sevda, o buğdaydan ekmek seni şiire dökmek sonra işte, gülün düş gördüğü an at bedir ve tan: kor bir demir ki düştüğü örs; hizan nurs köyünde bir çocuk büyür ve bilenir kuşlar savrulur, gök bahçelenir bir ezgi mi, hüzünden dura dura söylenir b. sevdanın fetretinden ferhad dağı kazmada o dağ ki, yarılır tilloda deniz dürülür düşünde bir kıyamet imgesidir gider gelir boşlukta elinde “Fütûh-ül-Gayb” dönüp dönüp okumakta bir ırmak ki derinlerde akmada sevdanın fetretinden ferhad dağı kazmada sen, sürgünlerin uzmanı mardinde sürgün yolunda kıyama durdun da ne müthiş bir vecd anı o namaz ki kelepçeleri kırmada sevdanın fetretinden ferhad dağı kazmada c. gece bir göldür burada dağlardan bakılınca evler ki, belki en çok acıyı konuk etmiştir akşam olunca; kavaklar tekmil sıra bitlis, siirt mardin ve urfa gece bir sestir burada kapılar kapanınca salkım söğütler vardır dere boylarında dağılmış saçları gibi çocuların; gülme nedir bilmeyen yüzlerine poyraz vurunca gece hüzünden bir türküdür burada uykular bozulunca ey karıncaların piri gecenin türbedarı sen ki, kalbiyin külliyesini kurup bilginin künhüne erince gece açılan bir güldür burada şafak sökünce d. barla: kırlar ve güller yazılır sözler; ulu bir çınar ki altından sürekli akan çeşme kuşlardan bir çeşme eriyen nedir akşamın sonunda yaşanmış yılların bendinde içim dopdolu yağmur hüzünden bir yağmur iner, iner de güz yaprağını döker ağaçta döner kendine Arif AY |
|
|
|
|
|
07-31-2009, 16:59
|
#23 |
|
En Erikten Kan
yeryüzünde telefonlar çalıyor tellerden bir bildiri geçiyor rotatifler daha hızlı sabaha aydınlığı basıyor ak kâğıtlara mürekkep değil: kan ortadoğudan, afrikadan dicle gibi fırat gibi böğründe bir at gibi gürül gürül borulardan kağıtlara kan basıyor rotatifler daha hızlı urfa, mardin, fas istanbul yeryüzünü gözetliyor konya bir selçuklu kubbesi mevlâna soluğu bir gök genişliği döndürüyor sonra bursa; zaman ipeğinden ilk kumaşı dokuyor kudüs damarlarını topluyor çağa urgan için kudüs damarlarını topluyor mekke medine arası ay yine yürüyor ay bölünüyor hıra, güneşi bağrında daha da büyütüyor erzurum karını iyi tut toprak böyle bekler ilk yazı açar fabrika damının çiçeği bilâlin solmayan çiçeği tunusun zeytin gözlü güzeli cezayirin yağız genci tüm yeryüzü gücü şimdilerde en erikten kan rotatifler daha hızlı hışır hışır sabaha aydınlığı basıyor ak kâğıtlara selâm yeryüzü Arif AY |
|
|
|
|
|
07-31-2009, 16:59
|
#24 |
|
Kıyım
başağa durmadan daha sestiler başları ah firezli tarlalarım ah toprağımın uzayıp giden çoraklığı gölgesi yok ağaçlarımın yazım yok ki ağacım olsun tarihim; yaşam ağacım o kurtuldu, biz kuruduk çünkü biz, gürül gürül akan ırmakların suyuyduk ey çocuk sorma nedendir yazan ben değil, kalemdir bir coğrafya ki; yerle gök arası elemdir onun için yunuslayın söylerim: /dağdan kestiler hezenim bozuldu türlü düzenim ben bir uslanmaz ozanım derdim vardır inilerim/ ey çocuk uykunu boz artık gölgeli ağaçlar dikelim sabaha kıyım zulmün ilk hecesi ağaçların en zor bilmecesi gecenin suç alfabesi nedendir diye sorma nedendir yazan ben değil, kalemdir Arif AY |
|
|
|
|
|
07-31-2009, 17:00
|
#25 |
|
"Arkadaşlar Merhaba"
Sizden sonra da dolup boşalacak bu sınıflar Duvarlara, sıralara sindi şimdiden Umudunuz, sevinciniz, düşleriniz Mezun olup gidiyorsunuz ya Hep kulaklarımda çınlayacak sesiniz Ben asık yüzlü hocanız Arif Ay Çantası kitap, yüreği şiir dolu Kucaklarcasına hepinizi: MERHABA! Bu hafta kaç kitap okudunuz diyerek Yine her sabah mahcup bakışlarınızdan öpeceğim Hayat ebedî hayata eklenince tamamlanır Bu yüzden dersler de bitmeyecek Son şiirler gibi yarım kalacak Uzun bir nehirdir anılarımız Hep aramızda akacak Sizler gibi bir gün Ben de mezun olacağım Özledikçe her birinizi Yorgun gözlerimle Yıllığınıza bakacağım Arif Ay |
|
|
|
|
|
07-31-2009, 22:44
|
#26 |
|
Eyvallah Esra.. Ben de çok sevdiğim bir Arif Ay şiirini bu vesileyle hatırlatmış olayım.. YAĞMURLARDAN GELMEK a. Yağmurlardan geliyorsun upuzun gecelerden ayışığına batmış üstün başın bir hasreti bölüşüyoruz şimdi tüm acıları bölüştüğümüz gibi canerikleri boşaltıyorsun eteğinden zambaklar çocukluğumun giyilmemiş çamaşırları gibi annelerin arada bir açtığı hülya sandıkları anıların kokusu var onlarda Boyuna susuyoruz dünyaya benzer birşey büyüyor içimizde çözemiyoruz neden uzuyor uzuyor ellerin saçların zaten sonsuzluk can geliyor ağlamak gülmek geliyor ağır ağır uyanıyor gövdem baharda bir toprak gibi yağmurlardan geliyorsun canıma giriyorsun uçsuz bucaksız kokuyorsun yağmurlardan geliyorsun b. Gül dökülüyor yüzünden gülüşün gülleri bunlar tutup koyamıyorum masaya masa işte aramızdaki sonsuz deniz bir dalga hafiften kabarıyor bir el usulca uzanıyor bir bardak ansızın tuzbuz dokunuşun gülleri bir bulut yavaş yavaş açılıyor birlikte aralıyoruz perdesini yağmurun ipek bir mendili gezdirmek gibi yüzünde aramızdan akıp gidiyor gün Sonra akşam geliyor ansızın akşam işte şu dehşetli karanfil "yârin dudağından getirilmiş" kokusu sarıyor önce sonra saçların saçlarının rüzgârı bir serinlik ki sorma gitsin yüzüne dokunuyorum yıldızlar dökülüyor birden yıldızlar hüzün ve karanfil akşam doluyor birden c. Kapı çalınıyor kuru ekmeğimiz var mı diyor bir kadın geçip gidiyor çünkü İskender de geçiş gitmiş gibi sokaklarından akşamın biraz gazyağı biraz is kokusu ve korkunç duvarlar ki tarihin durmadan yapıp yıktığı ateşler akan iki aşk çeşmesi aç ve ilaç gibi yedikleri zehiri köpük ve akşam akşam ve köpük köpeklerden çöker gibi çatısı göğün parçalandı düş ve gerçek ne tükenip bitmesi yıldızların ne dağılan bilyası çocukların yalnız sundurmada yağmuru seyreden tüyü dökülmüş bir serçeden kalmas kumral bir bakış mı gözlerin en derin kederinde suların Su akmayınca eskir tarihe yalanın girmesi gibi öyle bak yalnızlıklara dalıyorum işte en kalabalığına yalnızlıkların dörtnala uçar gibi bir at düşlerimden dökük saçık bir zaman kalıyor geriye oysa mor bir şafaktan canım sevgilim güvercinim |
|
|
|
|
|
08-01-2009, 15:02
|
#27 |
|
bu sözlere nedenebilirki yorum yok üstad ARİF AY yüreğindeki o sözlerle duyurdu bizlere allah razı olsun esra kardeşim paylaşımlar harika çok beğndim emeğine yüreğine sağlık
|
|
|
|
|
 |
«
önceki Konu
|
sonraki Konu
»
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
Normal
|
|
Powered by vBulletin®
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
All times are GMT +3. The time now is 00:40.
AK Parti Forum 2007-2023
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.
All times are GMT +3. The time now is 00:40.
AK Parti Forum 2007-2023