CÜRM:

Suç, günah, kabahat. (Bkz. Mücrim)

İnsanlar arasında benden üstün olanlara hürmet eder, haklarına riâyet ederim. Benden aşağı olanların sözlerine aldırış etmez, onlardan sakınırım. Emsâllerimin kusurlarını bağışlar, olgunluk ve anlayış gösteririm. Çünkü yumuşaklık fazîlettir, üstünlüktür. Cürm sâhibi olanların ise cürmleri aleyhimde çoğalsa bile, onlara katlanmayı, aldırış etmemeyi kendime bir vazîfe bilirim. (Muhammed el-Verrak)

Rahmetin mücrimedir, kusûrum pek çok benim
Edemem cürmüm inkâr, hâlim mâlûmun senin
Yüz karası ile geldim sürüyerek zincirim

Rahmetini umarım yoksa da istidâdım
Sana güçlük mü var? Ey keremi bol Allahım!

(M.Sıddık Gümüş)

CÜZ':

1- Bir bütünü meydana getiren parçalardan her biri.

Her cüz aslına gider. (Celâleddin Rûmî)

2- Kur'ân-ı kerîmin yirmi sayfalık bölümlerinden her biri.

Meyyit için, çeşitli kimselerin, sessiz olarak çeşitli cüz'ler okuyup, Kur'ân-ı kerîmi hatim etmeleri ve herbirinin okuduğunun sevâbını ölünün rûhuna göndermeleri veya birinin hepsi için hediye etmesi, yâni hatîm duâsını yapması, okuyanların da âmin demeleri câiz ve çok faydalı olur. (Abdullah-ı Rûmî)

Cüz-ün Lâyetecezzâ:

Maddenin yapı özelliğini taşıyan en küçük parçası, atom, zerre.