120 bin Türk ailesini buza gömen 500 bine yakın Türk'ü yük vagonlarında aylarca aç,sussuz,tuvaletsiz,havasız bırakarak yerlerinden eden ve onun deyimi ile tanrı gibi gördüğü stalin köpeği için beni o yarattı diyecek kadar komünistin teki idi .Ve stalin öldüğünde macar radyosunda staline şiir ve ağıtlar yakıp salya sümük gittiği de bilinir.Kurtuluş savaşımızda 14-15 yaşındaki çocuklardan 70 lik ninelerimize kadar tüm millet savaşda canını ortaya koyarken damarında bir gram Türk kanı bulunmayan bu yüce şair! cephe yerine tam aksine kızıl komünizm devrimini kutlamaya gitmiştir.
Ayrıca o milyonlarca Müslüman ve insanların ölümüne neden olan lenin ve stalin'e aşık olurken Türkiyeyi düşman çizmesinden kurtaran Atatürk ve Türk ordusu içinde küstahca kelimeler kullanacak kadarda soytarının biridir.
Ben nazım hikmeti bu kadar andım.Darısı diğerlerin başına.

Bu adam azılı komunistlerden biri...
Stalin aşığı idi
Neyini anacaz ne yapmışda ne faydası dokunmuş bu millete ve evladlarına

Bunlarda moda oldu Komunist Nazımı anarlar
Marksist Denizi anarlar
27 Mayıs Darbecilerini anarlar
ama bi Menderese değerini vermezler
sizin topunuzun canı cehenneme

[quote=maviinsan ]
NECİP FAZIL KISAKÜREK'İN BABIALİ ADLI ESERİNDEN ALINTI:

Meserret kahvehanesinde oturuyorlar... Emin Âli, Nâzım Hikmet, Peyami Safa, şu, bu... Nâzım maddeciliği müdafaa ediyor ve insanda her şeyin madde elem ve hazzına bağlı olduğunu, ruhî hadise, ruhî ölçü diye bir şey olmadığını ileriye sürüyor.
Emin Âli, dudaklarında gayet zarif bir tebessüm:
- Öyle mi, diyor, öyleyse sana 5 lira vereyim ve maddî ırzına talib olayım... Razı mısın?...
Nâzım Hikmet ne de olsa çocukken aldığı terbiye ve duyduğu erkeklik haysiyetinden, bu teklife "olabilir! Bir şey lâzım gelmez!" diyemiyor, fakat işi namus ve haysiyet gibi ruhî bir ölçüye bağlayamayacağı için de, mazeretini ahmakların ahmağı şu cevapla izaha kalkıyor:
- Razı değilim, çünkü maddî sızısı vardır. Ve Emin Âli hedefi 12'den vuruyor:
- Öyleyse ikibuçuk lira vereyim de badana edeyim... Razı mısın?
Fikir ve dâva uğrunda hiçbir galiz ve müstehcen tarafını görmeden göz önüne serdiğimiz bu tablo her çizgisiyle gerçektir ve bu son mukabele karşısında hebenneka Nâzım Hikmet gık diyemeden apışıp kalmıştır. İstanbul efendisinin (mistik) ruhuna yenilen (materyalist) mantık!..
[/quote


paylaşımınız için; ALLAH SİZDEN RAZI OLSUN.(başka söze ne hacet...)

Eğer bir idioloji islama düşman bir yapıya sahipse ki Allah'a düşmanlık manasına gelir ve bir müslümanın Allah'a düşmanlık yapan bir düşünceyi kabul etmesi nasıl bir islamiyet anlayışı olur ona bakmak lazım.Allah'a ve ondan gelene düşmanca bakan bir zihniyete taraftar olmak kadar büyük bir cinayet varmı.o zat anadoluyu toprağını övüyor ama nasıl bir anadolu islam toprağımı yoksa hayaliyle yaşadığı görmek istediği kominist yatağı yada yumuşatılmış haliyle ki cerbeze olduğu açık sosyalizm yatağı bir anadoluyumu övüyor.Her neyse adam putunu kendi yapar sonrada ona taparmış. Laiklik düşüncesinin islamiyette yeri olduğunu her kim söylerse bu kişinin islamiyetten uzaktan yakından alakası yok hodri meydan dinin temel kitapları ortada (yeni türeme laik eğitim hocaları bu yüksek mes'elede sözleri geçersizdir) kemalizm nekadar vatan severlik olduğu tartışılır.İslamiyette vatan severlik o toprağın İ'la-yı kelimetullaha nekadar hizmet ettiğiyle ölçülür.

Herhangi bir dine mensup olmak şöyle dursun vasat bir ahlak anlayışına sahip olan kominist yaşam tarzını, sosyal düzenini kabul edemez.

Ortak kullanım esastır. İnsanların eşleri dahil...

Kominist kodamanlar kominizmi bu yönüyle eleştirilenlere cevap veriyor: "Bize ahlak dışı diyorlar, düzenimiz ahlakiliğe sığmazmış, güzel de "ahlak" diye bir olguyu kabul ettiğimizi nerden çıkarıyorlar. Ahlakı yok ettiğimizde ona aykırı hiçbir şey kalmayacak"

Nazım Hikmet'i anabiliriz. Fazla sağcılık iyi değil..

Beni sanatçıların sadece sanatı ilgilendiir...ve Nazım Hikmet bana göre mükemmel bir şairdir...tekrar tekrar okurum şiirlerini basucumda hep bir kitabı mevcuttur....Ve(!) beni bu insanın ne özel hayatı ne siyasi görüşü ilgilendirir....Bu nedenlede anarım..Siyasi görüşüne ve onu dillendirebilme çabasının haklılıgına da sonuna kadar sahip çıkarım benim gibi düşünmesede....Hapiste geçirdiği yılların haksızlığını ise her daim savunurum....

Sanat sanat içindir diyorsunuz yani ...

Sanat ne için olmalıdır, neye hizmet etmelidir, peki ? Siyasi görüşüne (!) katılmadığımız birini anmak manasız gelmez mi ? Bunu da ideolojik olarak algılamamak lazım sanırım . Neden mi ? Değer verdiklerimiz bizim adımıza bize değer katanlardır. Nazım için ben bunu düşünmüyorum. İş bu zaviyeden bakıldığında sanat sanat içindir de diyemem . Değer verdiklerimizi hatırlar, sever, ona haiz de kutlamalar yaparız. değer verilen sınıfa dahil olabilmek için bana bir şeyler katmış olmalı, neslime de hizmet edebilmeli ...

Şiir yazmak, ideoloji savunmak - evrensel olmadıkça- beni bağlamaz . Şiirden aldığım tat, bana verdikleri kadar olsa gerek. Bana verecek oldukları da beslenmem gereken değerler olmalı. İhtiyacım olan yani... Nazım da ben bunu hiç almadım, tüylerim diken diken okuyamadım. Belkide bu benim şiir anlayışsızlığımdır. ;)

Saygılarımla ...