AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

Sevgili Dostum Ömer

Biliyrosun dershaneye gidiyorum orada ögretmen ulaşmak istediğiniz üniversiteyi yazın dedi ben düşünmedim bile çünkü öyle bir olay olmayacaktı. Yazmadım verdimi herkes dedi verdi dedik. Yazmadım Ömer çünkü öss ye gireceğim çünkü beklediğim tarih daha ozaman olgunlaşmış olmayacağından gireceğim ama kazansam dahi açıklanmasına beklemeyiceğim ki gideceğim Ömer gideceğim çünkü burada bu şehirde bu ülkede yaşamak benim için bir zamanı beklemekten ozamanın geçmesini beklerken vakit geçirmekten öte değil kimse ile konuşmuyorum girdiğim yerlerde merhaba merhab ötesi hiç bir şey ama hiçbirşey konuşmuyorum yeter be Ömer artık dedim ya herşey boş geliyor. Herşey zaten anlamsızdı birazdaha anlamsızlaştı gitmeye karar verdikten sonra gittikten sonra orada ne halt edeceksin dersen onuda ayarladım merak etme. Etme sanmıyorum edeceğini veya birilerinin edeceğini.... Çünkü yalnızım çünkü ben gerçekten kimse tarafından sevilmeyenim şimdi sen bunu okuyunca deme seven çok bak ben varım deme salla biliyorum biliyorum gözden ırak olan gönüldende ırak olur. Etrafımdaki kişilerden özür diliyorum dershanede felan nerde kimi kırdığımı düşünüyorsam özür diliyorum helaleşiyorum helaleşince bir yere gidiyorsun diyorlar. Yok canım diyorum yok ne olur ne olmaz nasıl derim Ömer gidiyorum gideceğim diyememki sadece helaleşiyorum kuşumu evdekilere emanet ettim onlarda üniversiteye gidecek ya ondandır diye düşündü. Onlarada düyemem ya kaçıyorum şu lanet şehirden şu ülkeden kaçıyorum diyemem ya demiyorum diyemiyorum sanada demiyeceğim ömer hiç kimse elveda demeyi sevmezdim çünkü dönerim mutlaka derdim ya artık helaleştiklerime elveda diyorum elveda dönemem artık ne ülkeye ne bu şehre elveda Ömer sanada elveda sanada yazamam onun için sanada elveda partideki görevlerimi devrettim kuru üyeyim gitmeden istafa edeceğim. Onada elveda diyeceğim ya yaşanmamış sevdalarım onlarlada vedalaşacağım belki yüzlerine diyemem ama onlarada elveda diyeceğim ve inan Ömer inan bu satırları okuyan buna bugün kimse inanmasada yarın inanacak .

Sevgili Dostum Ömer

Devamlı gitmekten bahsediyorum bu ülkeden bu cennet vatandan gitmek istiyorum. Her ne kadar cennet diye seslendiğim şu ülkeyi şu ülkede yaşayan insanlarını sevmeyi ögrenemedim diye gidiyorum . Zaten kendimi buralara ait görmüyorum. Hoş kendimi hiç bir yere ait görmüyorum ya neyse neyse ya Ömer gidiyorum benim kavgam bu ülke ile bu insanlarla değil aslında Benim kavgam şu lanet şu uhunet dolu kaderimle şu şu boş ve kısa ömrümle benim kavgam.
Blirsin Ömer ben kimseyle kavga etmem hiç bir şeyi ile kavga etmeyi sevmem ama kavgalıyım Ömer kavgalıyım. Kader ile kavgalıyım neyleyim beni alt etti kader .Beni kayıplara ve yalnızlıklara mahkum etti bu mahkumiyetliğin sonu yok onun için gidiyorum Ömer cezamı uzaklarda çekmek için gidiyorum Ömer . Düne ait yanıma hiç bir şey almadan kimsye hesap vermeden gidiyorum Ama sanma unuturum o Torosları o kırları mutlu geçirdiğim anıları sanma unuturum o dağı o denizi çünkü ben odağın odenizin çünkü ben bu vatanın çocuğuyum. Şimdiki sözlerim hasret kalacağım vatanıma memleketime son ve en büyük kaybıma....
Ey vatanım sanadır sözlerim,sana Her özlemimde her kaybettiğimde sen varsın.
Ey taşına toprağına hayran olduğum memleketim sanadır gözyaşlarım sana her satırımda her anımda sen varsın
Sen varsın vuslatım sen varsın canım memleketim.
Mmeleketim elbet seni unutacak değilim . Lanet kader bizi birbirimize hasret yazdı Lanet kader zaten o değilmi beni bu şehre hapseden yada hapsedebileceğini düşünen . Evet lanet akder korkuyorum senden her kaybımda biraz daha korktuğum gibi korkuyorum senden lanet oslun gidiyorum artık gidiyorum . Varsın bitmesin esaretim varsın bitmesin zulmün vatanım varolsun onlar varolsun varsın bir özer feda olsun Yarınımı çaldın istersen dünümüde çal gidiyorum sen kazandın ey lanetlerin laneti kader. Kader senlede kavgam yok artık çünkü hep sen kazanıyrosun. Ben çoktan kabul ettim kaybettiğimi hem unutma ben kaybedenlerin şahıyım. Gidiyorum inançlarını özgürce yaşadıkları yere inançları yüzünden horlanmayanların yanına devamlı hangi inançtan olup olmadığını sormayanların memleketine gidiyorum. Milletin zorla birşeyler söyletmediği yere gidiyorum...

Sevgili Dostum Ömer

Yazıyorum yanıt alamıyorum seviyorum sevilmiyorum neyleyim böyle sevgiyi neyleyim böyle yazgıyı. Kayıplarımı görmemek için gözlerimi kapasamda görüyorum. Görüyorum işte Ömer . Ulaşılmadık neyimiz kaldıki dokunulmadık hangi düşümüz yıkılmadık hangi hayalimiz yarına dönük hangi umudumuz kaldı. Lanet olsun anlamıyorum şu hayatı şu yapıyı şu insanları aslıan bakarsan ben kendimi anlamıyorum. Ben aslında kaybedebilmeyi kaybedmeyi anlamıyorum. Lanet olsun yoruldum artık gidmeler için mücadele etmekten. Yoruldum artık be Ömer hiç birini dost saymazken dostummuş gib davranmaktan. Yoruldum artık . Kayıplarım desemde giden hep ben oldum o otogardan bu ne iştir be Ömer ne iştir bu gitmek ne iştir bu kaybetmek hep gitsemde hep kaybetsemde işte işte bir bu duyguyu çözemedim . Kim kaybetti kim gitti işte bu gönlüm bunun cevabını bir türlü veremiyor. Mücadele etmiyorum artık rügara kapılmış bir dal gibiyim yarın nerdeyim bilmiyorum. Ah ulan Ömer gitmek ne garip bir duygu gözlerimden aksada yaşlar gönlümdende akıtamatıktan sonra neyleyim o boş gözyaşlarını dilim unuttu desede gönlüm silmedikçe silemedikçe defterden neyleyim be Ömer o başıboş lafları. Yine gidiyorum hayı Ömer gitmek zorunda bırakılıyorum yine kaybetmek yine yalnızlaşmak zorunda bırakılıyorum. Tam alıştım derken tam sevmeye başlarken gidiyorum. Gitmek istemesemde bırakamasamda gitmek zorundayım beni zaten böyle diile getiren ülkeme insanlarına isyan ettiren neki gitmek zorunda bırakılmak değilmiki. Evet öyle yine arkamda bir yığın söylenmemiş söz yine arkamda bir yığın yarım kalmış aşk kırıntıları bırakarak gidiyorum inan Ömer inan gözüm hep arkamda kaldı Kalmasa kalmasa ben nasıl sana yazarımki zaten avutamıyorum yüreğimi avutamıyorum kaybettiklerim karşısında ve yine gidiyorum ben şimdi ona ne diyeceğim nediyeceğim Ömer Gidiyorum ülkemi terketmiyorum elbet yine ülkem içinde başka bir yere gitmek zorunda bırakılıyorum yine gidyorum yine yalnızlığın anhatarları va elimde yine gidiyorum daha eski gitmelerimin hesabını veremeden yireğime yine gidyorum Ben nasıl isyan etmem etmemki kadere hayata nasıl be Ömer nasıl.

Sevgili Dostum Ömer

Her yazışım yepyeni bir isyanı körüklüyor her yazışım içimdeki ateşi bir daha yakmaya yetiyor. Farkediyorsan herşeye isyanım var yarına kadere hayata belkide en önemliisi kendime her isyanımda yeni bir düşünce sarıyor beni diyorum kim kim beni bukadar yalnızlığa hapseden kim bana bu kadar kaybettrien bazen ülkemden dahi gitmek sitiyorum .Evet desemde bunları yapamıyorum yapamıyorum çünkü gönlüm zincirlemiş bu vatana nasıl giderimki kayıbımda bu topraklarda eski umutlarım kavuşamadıklarım . hepsi bu vatanda nasıl giderim bırakırda nasıl giderim bu bu bayrağı bırakıpda onun sadece şehirden gidiyorum yani daha doğrusu bu ilçeden gidiyorum. Sanma bu ilçedende benim isteyerek gittğimi gitemk zorundayım yine babam gidiyor bende gidiyorum çünkü yine babamın tayini çıktı gidiyorum kimse ile vedalaşmak istemeden söylenmemiş türkülerimi dünden kalan bir kaç parça anımıda da burada bırakarak gidiyorum Yine kadere yine hayata bri yığın küfür ederek yine söylemediğim onca sözle ile gidiyorum .Yapcak çok şeyim varken gidiyorum . Yalnızım her zamanki gibi girdiğim gibi yalnız ailem le birlikte gidiyorum ne alacak bir şeyim var nede düne ait yaşanmışlarım hepsi ama hepsi bu şehre emnet ederek gidiyorum elveda demiyorum yine Ömer diyemem çünkü geri geleceğim belki hiç bir zaman geri dönmesemde dönemesemde bırakıyorum çünkü eski anıların ağırlığıyla yaşnmıyor. Yaşanmıyor söylenmemiş onca sevda ile yaşanmıyor gözler o insanları ararken işte onun için unutuyorum dünüde siliyorum gönlümden yarınıda sildiğim gibi yaşıyorum işte buna yaşamak denirse elbet denemezde yaşıyoruz işte Tanrı böyle istedi diye neyleyelim. neyleyelimki Ömer . Herşeye ama herşeye bir çare buldum bir tek bir tek şu gidmelere çare bulamadım gönlümün her yarasını dindirdimde bir tek bir tek şu yalnızlığımı şu kayıplarımın yarasını dindiremedim ne yazıkki Ömer.