AK Parti |AKParti Forum |AK Gençlik |Recep Tayyip Erdoğan |AKPARTİ Gençlik Forumu|

[novek]

AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

Aslanım neden komünizmin yanlış taraflarını ortaya koyduğumda bana kapitalizmle ilgili örnekler getiriyorsun?
Ben sana kapitalistim diye birşeymi söyledim kaipatalizmde yılandır sosyalizmde yılandır.Ama kapitalizm uygulamada başarılı olmuştur sizinki olmamıştır.Senin bana söylediğin şeyler bütün değerleri bıraktım olabilemez şeyler imkansız şeyler.
Ben senin gibi boş paylaşımlar yada linkler vermiim ben sana seni mutlu edebilecek ve ütopyanı yaşatabileceğin birşeyler yollim

http://www.cizgifilm.in/sirinler-izle/ buyur

kapitalizm uygulamada başarılı olmustur demişsin acaba bu başarılı olma işçiler açısındanmı yoksa kapitalistler açısındanmı?
aşagıdaki yazıyı sonuna kadar okurmusun orda çok guzel açıklamış.

Diğer kapitalist ülkelerde olduğu gibi, Amerika'da da üretim araçları, kamu mülkü değildir. Toprağa, hammaddelere, fabrikalara, makinelere, bireyler, yani kapitalistler sahiptir. Bu, pek önemli bir olgudur. Çünkü, üretim araçlarına sahip olup olmamanız, sizin toplumdaki konumunuzu belirler. Eğer üretim araçlarına sahip küçük gruba –yani kapitalist sınıfa– dahilseniz, çalışmadan yasayabilirsiniz. Üretim araçlarına sahip olmayan büyük gruba –yani işçi sınıfına– dahilseniz, çalışmadan yasayamazsınız. Bir sınıf sahip olarak, öteki sınıf çalışarak yaşıyor. Kapitalist sınıf, gelirini, başkalarını kendi hesabına çalıştırarak elde eder; oysa işçi sınıfı, gelirini, yaptığı iş için aldığı ücret biçiminde sağlar. Yaşamak için gerekli malların üretiminde emek baş yeri tuttuğuna göre, emeği sağlayanın –işçi sınıfının– bunun karşılığında çok cömertçe ödüllendirildiğini sanabilirsiniz. Oysa hiç de böyle değildir. Kapitalist toplumda en büyük geliri elde eden en çok çalışan değil, en fazla şeye sahip olandır. ı>Kapitalist toplumda çarkları döndüren kârdır. Açıkgöz işadamı demek, satın aldığı şey için elden geldiğince az ödeyen, sattığı şeyler içinse koparabileceği en büyük miktarı alan adam demektir. Yüksek kârlara giden yolun ilk adımı masrafları azaltmaktır. Üretim masraflarından biri, emeğe ödenen ücrettir. Bu nedenle, elden geldiğince düşük ücret ödemek işverenin çıkarmadır. Aynı şekilde, işçilerini el-den geldiğince çok çalıştırmak da onun çıkarınadır. Üretim araçlarına sahip olanların çıkarları ile bunlar için çalışan insanların çıkarları birbirine karşıttır. Kapitalistler için önce mülkiyet sonra insanlık, işçiler için ise önce insanlık –yani kendileri– sonra mülkiyet gelir. Kapitalist toplumda iki sınıf arasında daima bir çatışma olmasının nedeni de işte budur. ı>Sınıf savaşında iki tarafın da davranışı, zorunlu oldukları davranıştır. Kapitalist, kapitalist olarak kalabilmek için kâr etmek zorunda olduğu gibi, işçi de yaşayabilmek için doğru dürüst bir ücret almaya çabalamak zorundadır. Taraflar ancak karşısındakinin zararı pahasına başarıya ulaşabilir. Sermaye ile emek arasında "uyum" konusunda söylenen bütün sözler, gevezelikten başka bir şey değildir. Kapitalist toplumda, bir sınıfın yararı, ötekinin zararına olduğu için böyle bir uyum olamaz; ve bunun tersi. Bunun için kapitalist toplumda, üretim araçları sahipleri ile işçiler arasında varolması zorunlu ilişki, bıçakla gırtlak arasındaki ilişki gibidir.

2. ARTI–DEĞER

ı>Kapitalist toplumda, insan, kendi gereksinmelerini sağlamak istediği şeyleri değil, başkalarına satacağı şeyleri üretir. Eskiden insanlar, kendi kullanımları için mal üretirken, bugün pazar için meta üretiyorlar. Kapitalist sistem, meta üretimi ve değişimi ile ilgilenir. İşçi, üretim aracına sahip değildir. Hayatını ancak tek bir yoldan kazanabilir: üretim araçlarına sahip olanlara kendisini ücret karşılığı kiralamak yoluyla. İşçi pazara bir meta ile gelir: çalışma kapasitesiyle, işgücüyle. İşverenin ondan satın aldığı şey, budur. İşveren, işçiye, işte bunun için ücret öder. İşçi, metaını, yani işgücünü, ücret karşılığı patrona satar. İşçi, ne kadar ücret alacaktır? Ücretinin ne kadar olacağını belirleyecek şey nedir? Bu sorunun yanıtının anahtarı, işçinin satmak zorunda olduğu şeyin, bir meta olması olgusunda yatar. Onun işgücünün değeri, herhangi bir başka metada olduğu gibi, onu üretmek için toplumsal olarak: zorunlu emek zamanı miktarı ile belirlenir. Ama işçinin işgücü, kendisinin bir parçası olduğu için, işgücünün değeri, kendisinin (ve emek arzının sürekli olabilmesi zorunluluğu bakımından ailesinin) yaşayabilmesi için gerekli yiyecek, giyecek ve barınma giderlerine eşittir.
Başka bir deyişle, bir fabrika, atelye ya da maden sahibi, kırk saatlik bir işin yapılmasını istiyorsa, bu işi yapacak kimseye yasamasına yetecek ve öldüğü veya çalışamayacak kadar ihtiyarladığı zaman onun yerini alabilecek çocuklar yetiştirmesine yetebilecek bir ücret vermek zorundadır. Demek ki işçiler, kendi işgüçleri karşılığında, ancak yaşayabilecekleri kadar bir ücret alırlar; bazı ülkelerde ise ayrıca bir radyo ya da buzdolabı ya da arasıra sinema bileti satın alabilecek bir fazlalık elde ederler. İşçi ücretlerinin, işçinin ancak yaşayabileceği düzeye yönelme eğilimini ifade eden bu iktisadî yasa, işçilerin siyasal ve sendikal eylemlerinin yararsız olduğu anlamına mı gelir? Hayır, kesinlikle gelmez. Tersine, işçiler, sendikaları yoluyla, Amerika dahil bazı ülkelerde, ücretlerini bu asgarî yaşama düzeyinin üzerine çıkarabilmişlerdir. Şu önemli noktayı da unutmamak gerekir ki, işçilerin, bu iktisadî yasanın durmadan islemesine engel olmaları için açık olan tek yol budur. Kâr nereden geliyor? Bu sorunun karşılığını, metaların değişim sürecinde değil, üretim sürecinde buluruz. Kapitalist sınıfa giden kârlar, üretimden doğar. işçiler, hammaddeyi, mamul nesne haline dönüştürmekle yeni bir servet var etmişler, yeni bir değer yaratmışlardır, işçiye ücret olarak ödenen ile işçinin hammaddeye kattığı değer arasındaki farkı, işveren kendisine alıkoyar. işte kâr buradan gelir. isçi, kendisini, bir işverene kiraladığı zaman, ona ürettiği şeyi değil, üretme gücünü satar. işveren, işçiye sekiz saatlik çalışması ile yarattığı ürünün karşılığını ödemez, sekiz saat çalışması için para verir,
işçi, bütün işgünü –diyelim sekiz saat– süresince, işgücünü satar. Şimdi varsayalım ki işçinin aldığı ücretin değerini üretmek için gerekli zaman, dört saattir, işçi, bu dört saatin sonunda, işi bırakıp evine gitmez. Gidemez, çünkü onu sekiz saat çalışması için kiralamışlardır. Böylece dört saat daha çalışmaya devam eder. Ve bu dört saat süresince kendisi için değil, işveren için çalışır. Emeğinin bir kısmı ödenmiş emektir; öteki kısmı ödenmemiş emektir, işte işverenin kârı, bu ödenmemiş emekten gelir. isçiye verilen ücretle, ürettiği değer arasında bir fark olması gerekir, yoksa işveren onu kiralamazdı. işçinin ücret olarak aldığı ile ürettiği metaın değeri arasındaki farka, artî-değer denir. Artı-değer, işverene giden kârdır, işveren, işgücünü, bir fiyattan satın alır ve emeğin ürününü daha yüksek bir fiyata satar. Farkı, yani artı-değeri, kendisine alıkoyar.
Kitabın tamamı için tıklayınız.
http://www.google.com.tr/url?sa=t&so...XkJt7xXHv0EPlA

yav arkadaşım ben sana sosyalizmin negatif yanlarını gösterince bana neden kapitalizmle alakalı nominaller yayınlıyorsun.
ben ikisindende haz etmem.Ben kapitalizmin ne kadar lanet bir sistem olduğunu kabulleniyorum.Faiz gibi bir yılanı meşrulaştırıyor.
sende sosyalizmin yılanlığını kabul et .

[novek]

AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

yav arkadaşım ben sana sosyalizmin negatif yanlarını gösterince bana neden kapitalizmle alakalı nominaller yayınlıyorsun.
ben ikisindende haz etmem.Ben kapitalizmin ne kadar lanet bir sistem olduğunu kabulleniyorum.Faiz gibi bir yılanı meşrulaştırıyor.
sende sosyalizmin yılanlığını kabul et .

ama içinde yaşadıgın sistem kapitalizm farkında degilmisin?

değilim çünkü karma ekonomi sistemini yaşayan ve para piyasasını merkez bankasının yönettiği bir ülkede yaşıyorum

AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

değilim çünkü karma ekonomi sistemini yaşayan ve para piyasasını merkez bankasının yönettiği bir ülkede yaşıyorum

Kardeşim seni bu sabrın için tebrik ederim

[novek]

AKıncı 34 Nickli Üyeden Alıntı

değilim çünkü karma ekonomi sistemini yaşayan ve para piyasasını merkez bankasının yönettiği bir ülkede yaşıyorum

karma ekonomi devletinde ozel sektorunde uretime katılmasıdır.
yani ak parti ile bu karma ekonomi yıkıldı neredeyse.
çunku devletin oldugu herşey ozelleştirildi.
(atatürkün dedigi bu sistemin diger adı devlet sosyalizmiydi)

şuan tam kapitalist olmaya dogru gidiyoruz herşey ozel sektore geçiyor.
mesela tekel işçi bolumu 292 milyon dolara turk iş adamın satıldı
2 sene sonra satın alan iş adamı amerikalı teksaslı bir şirkete 910 milyon dolara sattı
aradaki fark 600 milyon dolar.
demekki ucuza gitmiş.

novek Nickli Üyeden Alıntı

karma ekonomi devletinde ozel sektorunde uretime katılmasıdır.
yani ak parti ile bu karma ekonomi yıkıldı neredeyse.
çunku devletin oldugu herşey ozelleştirildi.
(atatürkün dedigi bu sistemin diger adı devlet sosyalizmiydi)

şuan tam kapitalist olmaya dogru gidiyoruz herşey ozel sektore geçiyor.
mesela tekel işçi bolumu 292 milyon dolara turk iş adamın satıldı
2 sene sonra satın alan iş adamı amerikalı teksaslı bir şirkete 910 milyon dolara sattı
aradaki fark 600 milyon dolar.
demekki ucuza gitmiş.

Bu dediklerini belgelermisin? sana hiç güvenim yok novek, sürekli yanlış bilgiler yayıyorsun ortalığa, itimat edebilmemiz için belgele...

[novek]

unnamed Nickli Üyeden Alıntı

Bu dediklerini belgelermisin? sana hiç güvenim yok novek, sürekli yanlış bilgiler yayıyorsun ortalığa, itimat edebilmemiz için belgele...

ne kanıtı herkesce bilinen bişey zaten.
googleye karma ekonomi nedir.
devlet sosyalizmi nedir? diye yazarsan dunya kadar kaynak çıkar.

----------------------------alıntı----------------------------------------------------------------------
Karma ekonomi, iki evrensel ekonomik sistem olan kapitalizm ve sosyalizm arasında yer alan, fakat özü itibariyle kapitalist sistemin özelliklerini taşıyan bir ekonomik düzendir. Karma ekonomi düzeninin çağdaş kapitalizmin uygulamada vardığı yeni bir aşama değil, tamamen bağımsız üçüncü bir sistem olduğunu savunan görüşler de vardır.

Karma ekonomi düzenini benimseyenlere göre kapitalist düzen liberalizme dayanmaktadır. Bu toplumsal görüşte kişinin hakları ve çıkarları her şeyin üstünde tutulduğundan toplumun çıkarları ihmal edilmektedir. Kapitalizmin karşısında yer alan "sosyalizm"de ise, toplumun çıkarları her türlü kişisel çıkarın üstünde tutulmaktadır. Oysa "karma ekonomi" düzeninde, anılan iki sistemin taşıdığı temel çelişkiler çözülmüş, yani kamu yararıyla kişisel çıkar bağdaştırılmıştır.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

novek Nickli Üyeden Alıntı

ne kanıtı herkesce bilinen bişey zaten.
googleye karma ekonomi nedir.
devlet sosyalizmi nedir? diye yazarsan dunya kadar kaynak çıkar.

çok saol, novek.. ben senin yazdıklarının kanaklarını istedim, senin verdiğin akla bak...

[novek]

unnamed ordamısın niye yazmıyorsun?