Evet katılıyorum ,bir şekilde mantık olayı.
Ve çevremde içen ve içmeyenlerin düşünceleri konusundaki izlenimleri sonucu bu durumu şuna benzetiyorum.
Birincisi ,içmeyenlerin rahatlıkla günah dediği,
İkincisi ise içenler ki ,ben onları mezarlıktan geçerken ıslık çalanlara benzetiyorum.
Yok canım günah değildir der fakat aslında buna kendiside inanmaz ,fakat Allah'a inanmayan bir ateistin ya varsa tedirginliğine benzer bir şekilde sürekli de şüphe içersinde olur.
En iyisi hiç içmemek.
Kesinlikle çok doğru. Zaten konuyu hangi yönden düşünürsek düşünelim, sonuç aslında aynı kapıya çıkıyor.
Mesela kendimden bir örnek vermek istiyorum. Annem çocukken bana "aman sigara içme evladım, hem parana hem canına yazık" derdi. Zaten, aklı başında hiçbir anne evladına "sigara iç" veya "sen bilirsin, ister iç istersen içme" demez. Ne der? Kesin bir ifadeyle "İçme!" der. Yani bu konuda hiçbir açık kapı bırakmaz.
Çünkü anne şevkat sahibiir. Evladının iyiliğini düşünür. Peki, bir anneden çok daha fazla şevkat sahibi olan, bir anneden çok daha fazla kullarını düşünen yüceler yücesi Rabbimiz, kullarının sigara içmesine taviz verir mi hiç!